- Οι «Ερινύες» της υποκριτικής οδήγησαν την ηθοποιό σε μια δική της προσέγγιση στο έργο «Ευμενίδες» του Αισχύλου
Πηγή: Dorijan Kolundžija
Η
Στεφανία Γουλιώτη - κατά κοινή ομολογία μία από τις καλύτερες ηθοποιούς
της γενιάς της - αποφάσισε εφέτος να πειραματιστεί. Διάλεξε τις
«Ευμενίδες» (458 π.Χ.) του Αισχύλου, «ένα έργο παραμελημένο και
πολύπαθο, αλλά και με μεγάλο ψυχαναλυτικό ενδιαφέρον», για να περπατήσει
σε έναν νέο ερμηνευτικό δρόμο, αυτόν της αλήθειας: «Δεν μου αρέσει η
ιδέα πως η δουλειά του ηθοποιού είναι να λέει ψέματα στον κόσμο.
Υποτίθεται πως αυτή η τέχνη είναι ταυτισμένη με μια αποστολή, ότι έχει
κάτι ιερό, ότι ποιούμε ήθος και τελικά εκπαιδευόμαστε ώστε να πούμε όσο
καλύτερα ψέματα μπορούμε. Και όσο πιο ικανοί ψεύτες γινόμαστε, τόσο πιο
πολύ μας επευφημούν και μας χειροκροτούν. Θέλω να νιώθω ότι κάνω κάτι
πιο ουσιαστικό. Με ενοχλεί όταν απλώς υποκρίνομαι. Υπάρχει μία
ερμηνευτική περιοχή όπου φεύγουν οι προθέσεις, η ματαιοδοξία, το εγώ σου
και εκεί στοχεύω τώρα. Αυτό είναι πολύ δύσκολο να γίνει σε μια κανονική
παράσταση γιατί συνήθως σου ζητάνε τα εργαλεία που έχεις πρόχειρα, όλον
τον καλό σου εαυτό, κι εσύ για να αρέσεις - στον σκηνοθέτη, στους
συναδέλφους, στο κοινό - αυτά δίνεις. Το μεγαλύτερο πρόβλημα σήμερα για
εμάς τους ηθοποιούς είναι ότι δεν υπηρετούμε το θέατρο αλλά τις δικές
μας ανάγκες. Ψάχνουμε μόνο την αποδοχή».Στις «Ευμενίδες» η Στεφανία Γουλιώτη θα προσπαθήσει να δημιουργήσει τις συνθήκες που θα της επιτρέψουν να ξεχάσει για όσο διαρκεί η παράσταση τον εαυτό της και τις αδυναμίες της. «Είναι πολύ συγκεκριμένο αυτό που θέλω να κάνω, είναι μια μεγάλη πρόκληση υποκριτική, και καθημερινά παλεύω με τους συμβιβασμούς που αναγκαστικά πρέπει να γίνουν. Ιδανικά θα ήθελα αυτή η παράσταση να είναι μια σκέτη προσευχή και να έρθει κάποιος να με δει όπως θα παρακολουθούσε έναν μοναχό την ώρα του διαλογισμού. Ωστόσο, το κοινό έχει κάποιες συνήθειες, θέλει να βλέπει κάτι να συμβαίνει, να βλέπει μια απεικόνιση, θέλει να καταλαβαίνει τι γίνεται και θέλει να επεξεργάζεται με τη λογική του αυτό που βλέπει. Ο,τι στοχεύει στο ασυνείδητο μπορεί και να το απορρίψει. Προσπαθώ λοιπόν να κρατήσω μια ισορροπία ανάμεσα στο όραμά μου, σε κάτι πολύ υπαρξιακό, που βασίζεται στην επιθυμία μου να έχουμε μια κοινή εμπειρία στον ίδιο χώρο, την ίδια ώρα, και στην πρόθεση των θεατών που είναι να έρθουν και να δουν μια παράσταση. Θέλω να δημιουργήσω τις συνθήκες για να τους πω όσο το δυνατόν λιγότερα ψέματα. Πιστεύω πως έχω φτιάξει ένα κλίμα ώστε να μπορέσει να ανοίξει αυτό που ονομάζω φαντασία και θεωρώ ότι μέσω αυτής θα επικοινωνήσουμε».
info:
«Ευμενίδες»
Πειραιώς 260, Κτίριο Ε, 20-22/07.
Τη μετάφραση του έργου του Αισχύλου υπογράφει ο Δημήτρης Δημητριάδης.
Σχεδιασμός ήχου: Δημήτρης Καμαρωτός.
Τεχνική Αλεξάντερ: Βίκυ Παναγιωτάκη.
Συμβουλές και υποστήριξη έχουν προσφέρει στη Στεφανία Γουλιώτη ο Προμηθέας Αλειφερόπουλος, ο Χάρης Τζωρτζάκης και ο Εκτορας Λυγίζος.
* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 19 Ιουλίου 2015
No comments:
Post a Comment