Ο νεανικός έρωτας του Φασμπίντερ

ΣΤΟ «BAUMSTRASSE / ΔΡΟΜΟΣ ΜΕ ΔΕΝΤΡΑ»

Οι «Σταγόνες πάνω σε καυτές πέτρες», με τον υπότιτλο «Μία κωμωδία με ψευτοτραγικό τέλος», είναι ένα πρώιμο αυτοβιογραφικό έργο του Φασμπίντερ.

«Πρόκειται για ένα έργο νεότητας και αυτό είναι εμφανέστατο και στη δομή του και στο περιεχόμενό του», λέει για τις «Σταγόνες» του Φασμπίντερ ο Μιχάλης Πανάδης

Οταν γράφτηκε, ήταν περίπου είκοσι χρονών. Σε μία περίοδο προσωπικής και καλλιτεχνικής αβεβαιότητας, αφηγείται μία απλή ιστορία: δύο άνθρωποι γνωρίζονται, ερωτεύονται και χωρίζουν.
Ο Μιχάλης Πανάδης παρουσιάζει το νεανικό αυτό έργο του Φασμπίντερ από σήμερα στο «Baumstrasse/Δρόμος με δέντρα», σε απόδοση, σκηνοθεσία και σκηνικό χώρο δικά του. «Πρόκειται για ένα έργο νεότητας και αυτό είναι εμφανέστατο και στη δομή του και στο περιεχόμενό του. Ο Φασμπίντερ γράφει για τη γνώση σε μία περίοδο άγνοιας. Γράφει για τη ζωή και τους συσχετισμούς της όπως φαντάζεται ότι είναι», σημειώνει. «Δεν πρόκειται, λοιπόν, για ένα έργο σχέσεων, πρόκειται για ένα έργο που αφηγείται μία πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία για το πώς η διάνοια ενός ανθρώπου αντιλαμβάνεται τον ανθρώπινο συσχετισμό».

• Αγάπη και βία

Μέσα από το πρίσμα μίας προσωπικής σχέσης ο Φασμπίντερ εγγράφει πάνω της τη σχέση του με τη ζωή, σύμφωνα με τα κυρίαρχα θέματα που τον απασχόλησαν: την αγάπη, τη βία, τη σεξουαλικότητα, το χάος και τη διχόνοια. «Ο Λέοπολντ Μπλουμ είναι ένας μεσήλικας εγκλωβισμένος μέσα στο παιχνίδι της εξουσίας στις ανθρώπινες σχέσεις», εξηγεί ο Γιάννης Παπαϊωάννου που τον υποδύεται. «Βία, εξουσία, ανθρώπινες σχέσεις, έρωτας, εξάρτηση, επιβολή, η ζωή του μοιάζει με επιτραπέζιο παιχνίδι. Ο Λέοπολντ παίζει αυτό το παιχνίδι με πάθος και συνέπεια και το φτάνει μέχρι το τέλος. Με μία ιδιαιτερότητα: είναι συγχρόνως και το πιόνι και ο παίχτης που το κινεί. Γι' αυτό και η ζωή του έχει ρωγμές. Μπαινοβγαίνει μέσα από τις ρωγμές αυτές, αλλά ποτέ δεν αλλάζει τους κανόνες του παιχνιδιού. Ποτέ δεν ξεφεύγει από τα μονοπάτια του παιχνιδιού. Ενα κωμικό παιχνίδι με ψευδοτραγικό τέλος, γιατί έτσι είναι οι κανόνες του».

«Η αγάπη είναι πιο κρύα από τον θάνατο». Η Βέρα, την οποία ερμηνεύει η Δανάη Παπουτσή, αποτελεί ακόμα ένα αναγνωρίσιμο πλάσμα του κόσμου που δημιουργεί ο Φασμπίντερ στα έργα του. «Ενα πλάσμα που διψάει για αγάπη και τρυφερότητα και τα αναζητά μέσα από το πρόσωπο του Λέοπολντ, με τον οποίο διατηρούσε σχέση στο παρελθόν, ως αγόρι. Αντί γι' αυτά, όμως, έρχεται αντιμέτωπη με την απόρριψη, την εγκατάλειψη, τη μοναξιά, την απελπισία και παίρνει έτσι τη θέση ακόμα ενός θύματος στον πίνακα που έχει δημιουργήσει ο Φασμπίντερ», αναφέρει η ηθοποιός.

Ο Φραντς είναι ένα 20χρονο αγόρι. Μεγαλωμένος σε οικοτροφείο, χωρίς γονεϊκή ασφάλεια, επιλέγει να ρισκάρει και να μπει στο σπίτι ενός άντρα πολύ μεγαλύτερού του σε ηλικία, πιστεύοντας ότι εκεί θα βρει προστασία. «Τελικά βρήκε τον έρωτα, με ό,τι αυτός εμπεριέχει. Χαρά και φως στην αρχή, ρουτίνα στη συνέχεια και στο τέλος βία. Πολλή βία. Επιλέγει -χωρίς βέβαια να έχει και πολλά περιθώρια για κάτι άλλο- να είναι το θύμα. Και το φτάνει μέχρι το τέλος, ίσως άγριο τέλος», υπογραμμίζει ο Φραντς της παράστασης, Γιώργος Σουλεϊμάν. Η απόδοση, η σκηνοθεσία και ο σκηνικός χώρος είναι του Μιχάλη Πανάδη, η πρωτότυπη μουσική της Μαρίζας Ρίζου, η μουσική επιμέλεια του Μιχάλη Πανάδη και της Μαρίζας Ρίζου, ο σχεδιασμός του σκηνικού του Βασίλη Μαντζούκη. Παίζουν: Γιάννης Παπαϊωάννου, Γιώργος Σουλεϊμάν, Δανάη Παπουτσή, Νατάσα Παπανδρέου.
ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΚΑΡΑΛΗ, ΕΘΝΟΣ, 2/4/2015