- «Ο ήρωας είναι ο κατ' ουσίαν αθώος μέσα σε μια κίβδηλη κοινωνία», λέει ο Λ. Γιώτης, που ανεβάζει μια διασκευή του γνωστού παραμυθιού
«Πινόκιο σήμερα μπορεί να είναι οποιοσδήποτε άνθρωπος, άντρας ή γυναίκα, νέος ή μεγαλύτερος που προσπαθεί να διατηρήσει ζωντανή τη δική του αλήθεια μέσα σε έναν κόσμο διαρκούς εξαπάτησης» λέει ο σκηνοθέτης ψυχίατρος- δραματοθεραπευτής, Λάμπρος Γιώτης, που τελευταία έχει εντρυφήσει εις βάθος στο θέμα του Πινόκιο.
Με την Εταιρεία Δραματικής Εκφρασης και Θεραπείας «Παλμός», παρουσιάζει από τις 27 του μήνα στο «Eliart», το έργο «Υπόθεση Πινόκιο, μια ιστορία για μεγάλους», διασκευή του γνωστού παραμυθιού του Κάρλο Κολόντι σε διασκευή και σκηνοθεσία δική του, παρουσιάζοντας μέσα από μια άλλη οπτική την ξακουστή ιστορία του Πινόκιο, του ήρωα ο οποίος αποτέλεσε σύμβολο πάνω στην έννοια του Αλλου, της ετερότητας και του διαφορετικού (παραστάσεις έως 19/5).
Πρόκειται για ένα έργο που μιλά για τις αντιφάσεις, τις ανασφάλειες και τις παρορμήσεις της ενηλικίωσης, ενώ την ίδια στιγμή δεν χάνει ευκαιρία να αμφισβητεί, να καυτηριάζει και να ξεσκεπάζει με σκωπτική διάθεση την κοινωνική ηθική.
Η παράσταση, μέσα από τον ξύλινο Πινόκιο στα χέρια του μάστορα Τζεπέτο, αναφέρεται στο φως και το σκοτάδι της γονεϊκής αγάπης που μπορεί να φτάσει στην κακοποίηση και στον διακαή αγώνα του νέου ανθρώπου να κρατήσει την αγνότητά του μέσα σε ένα κόσμο εξαπάτησης.
«Τζεπέτο και Πινόκιο, θύτες και θύματα και οι δύο, θα γλιτώσουν όταν γνωρίσουν, όταν επιτρέψουν στη γαλάζια νεράιδα να μπει ανάμεσά τους, να τους λυτρώσει από το βάρος της μοίρας, από την ερημία του Ιδιου», σύμφωνα με τον Λάμπρο Γιώτη.
Ποια είναι η ιδιαιτερότητα που κρύβει το ανέβασμα για «μεγάλους» ενός κλασικού παραμυθιού;
«Στη συνείδηση του κόσμου το παραμύθι του Πινόκιο συνοψίζεται σε μια μύτη που μεγαλώνει όταν ο ήρωας λέει ψέματα» απαντά ο ίδιος. «Η αλήθεια είναι ότι στο αυθεντικό παραμύθι, όπως γράφτηκε από τον Κολόντι, τα ψέματα του Πινόκιο, παιδικά και αθώα, ωχριούν μπροστά στις αλλεπάλληλες απάτες που του στήνει ο κοινωνικός του περίγυρος. Η περιπέτειά του ξετυλίγεται μετά την αποχώρησή του από τον πατέρα του Τζεπέτο, μέσα σ' έναν κόσμο γεμάτο από τρομακτικά πλάσματα, φιγούρες δόλου και διαφθοράς. Γιατί όμως φεύγει από το σπίτι; Λίγη σημασία έχει δοθεί στη σύλληψη του Τζεπέτο λόγω υποψιών κακοποίησης του Πινόκιο, όπως αναφέρεται στο έργο». Τι κρατάτε από τον βασικό μύθο και τι νέο προσθέτει στη θεατρική προσέγγιση η ιδιότητά σας ως ψυχιάτρου και δραματοθεραπευτή;
«Στο ανέβασμα αυτής της παράστασης κρατάω την εξέλιξη του παραμυθιού ως έχει, με μια αντιστροφή στο ήθος των κεντρικών χαρακτήρων.
Υποστηρίζω την υπόθεση ότι ο Πινόκιο είναι ο κατ' ουσίαν αθώος και αληθινός μέσα σε μια κίβδηλη κοινωνία. Το ψέμα ξεκινάει από την παράδοξη σχέση του με τον θετό του ''πατέρα'', η αγάπη του οποίου θα φτάσει στην ερωτική παρενόχληση και τη συμβολική του ''μητέρα'', μια νεράιδα που τον προστατεύει αλλά συγχρόνως είναι απούσα. Μια τριγωνική σχέση συγκάλυψης που συναντάμε συχνά στον χώρο της θεραπείας όταν αποκαλύπτονται ''οικογενειακά μυστικά''.
Ο Πινόκιο, αναζητεί την αλήθεια της ταυτότητάς του και μια πραγματική αγκαλιά για να υπάρξει. Μια αλήθεια που μπορεί να έρθει στο φως όταν αρθούν οι ρόλοι θύτη και θύματος, όσο η μνήμη το επιτρέψει».
Τη διασκευή - σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει ο Λάμπρος Γιώτης, τα σκηνικά ? κοστούμια η Δήμητρα Λιάκουρα, τη μουσική σύνθεση οι Κατερίνα Ελοσίτου- Γιάννης Παπαθανασίου, την κίνηση η Σύλβια Βούσουρα, τη φωνητική ο Βασίλης Κ. Κονταξής και τους φωτισμούς ο Σάκης Μπιρμπίλης.
ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Παίζουν: Δάνης Απτόσογλου, Χρήστος Θεοχαρόπουλος, Μαργαρίτα Καστρινού, Βέρα Λάρδη, Γόνη Λούκα, Τάκης Παρασκευόπουλος.
ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΚΑΡΑΛΗ, ΕΘΝΟΣ, 13/4/2012
No comments:
Post a Comment