Νέα ιχνηλάτηση για τα «Αισχύλεια» στην Ελευσίνα

• Συνάντηση για τη συνέχιση του θεσμού
• Της Μαργαριτας Πουρναρα, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 4/4/2012

ΦΕΣΤΙΒΑΛ. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, τα περιφερειακά φεστιβάλ στην Αττική, αλλά και την υπόλοιπη περιφέρεια, δεν έχουν συγκροτημένη πολιτική στις επιλογές τους. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, συγκεντρώνουν μερικές από τις ποιοτικές παραστάσεις του χειμώνα, ίσως κάποιες καλές συναυλίες, σπανιότερα εικαστικές εκθέσεις. Ενα mix grill που δεν είναι κατακριτέο αλλά σίγουρα δεν έχει στίγμα. Τα «Αισχύλεια» στην Ελευσίνα, ακολούθησαν τα τελευταία χρόνια, μια εντελώς διαφορετική πορεία: ενέταξαν βιομηχανικό κέλυφος του παλαιού ελαιουργείου στο πρόγραμμα, έκαναν τολμηρές αναθέσεις σε γνωστούς εικαστικούς, συσπείρωσαν ένα πυρήνα κοινού που παρακολουθούσε στενά τις εκδηλώσεις. Σταδιακά αλλά σταθερά, οι «μύστες» πολλαπλασιάζονταν και το φεστιβάλ αποκτούσε όλο και μεγαλύτερο σεβασμό όχι μόνο στους επισκέπτες, αλλά τους καλλιτέχνες, τους σκηνοθέτες, τους ανθρώπους του πνεύματος.

Δεν είναι τυχαίο. Η προεργασία για την προσέλκυση ενός κοινού με άποψη και ευαισθησίες είχε γίνει από την εξαιρετική διαχείριση του αρχαιολογικού χώρου. Η δραστήρια και αφοσιωμένη αρχαιολόγος Πόπη Παπαγγελή, κατάφερε να μας κάνει να συνδέσουμε τη σημερινή Ελευσίνα με το ξεχωριστό, μυστηριακό της παρελθόν. Πάνω σε αυτή την ιδιαίτερη σχέση «πάτησε» και το λεπταίσθητο ντοκιμαντέρ του Φίλιππου Κουτσαφτή, το οποίο έδωσε ένα ακόμα κίνητρο να διανύσουμε αυτά τα 20 χιλιόμετρα για να ανακαλύψουμε μόνοι μας την μαγεία της Ελευσίνας: η διαδρομή της Ιεράς Οδού, τα κουφάρια των παλαιών εργοστασίων, οι σύγχρονες βιομηχανικές μονάδες, η συνεχής ανασκαφική δραστηριότητα στον ιστό της πόλης, η ευλαβική σύνδεση των ανθρώπων με τον τόπο.

Μικροκλίμα

Ομως αυτό το ιδιαίτερο «μικροκλίμα» που έχει αναπτυχθεί, μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει και σε αυτήν τη δύσκολη περίοδο της κρίσης; Με αυτήν την αγωνία, εικαστικοί, άνθρωποι του θεάτρου, του κινηματογράφου, της μουσικής, δημοσιογράφοι, φίλοι της Ελευσίνας και η δημοτική αρχή μαζεύτηκαν προχθές το βράδυ στο καφέ «Κυκεών». Σκοπός της συνάντησης ήταν μια νέα ιχνηλάτηση. Τι πρέπει να γίνει από εδώ και στο εξής; Τι μπορεί να συνεχίσει να προσφέρει το φεστιβάλ; Ποιοι θα σταθούν σύμμαχοι και συνοδοιπόροι στον αντιδήμαρχο Γαβριήλ Καμπάνη αλλά και τον Γιώργο Σκιάνη, που επιμελούνται το πρόγραμμα των δράσεων;

Το πνεύμα της συγκέντρωσης συνόψισε ίσως καλύτερα ο σκηνοθέτης Βασίλης Παπαβασιλείου. Υπογράμμισε ότι στην εποχή των δυσχερειών και της ασάφειας, εμείς οι σημερινοί Ελληνες που έχουμε το προνόμιο και το καθήκον της ιστορικής κληρονομιάς, πρέπει να δούμε το μέλλον με τρόπο ενεργητικό, με αφύπνιση και δράση. Ο Νίκος Κούνδουρος μίλησε για την ιδιαιτερότητα της Ελευσίνας να συνενώνει παρελθόν και μέλλον, ο Θεόδωρος Τερζόπουλος εστίασε στη μοναδική ενέργεια που αναδίδει το τοπίο. Ο Ελευσίνιος σκηνοθέτης Χρήστος Δήμας, που αναφέρθηκε στην ανάγκη να αποκτήσει η πόλη τον δικό της κινηματογράφο και ο Φίλιππος Κουτσαφτής που είναι πάντα κοντά στις δράσεις που συμβαίνουν στην πόλη.

Οι εικαστικοί πήραν τον λόγο: Η Λίζη Καλλιγά που αφιέρωσε ένα μεγάλο τμήμα της δουλειάς της στην Ιερά Οδό, ο Μάριος Σπηλιόπουλος και η Λήδα Παπακωνσταντίνου που έκαναν επιτυχημένες εκθέσεις στον δύσκολο και γοητευτικό χώρο του Ελαιουργείου. Η Διοχάντη που κι εκείνη έβαλε τη σφραγίδα της με μια από τις ωραιότερες ατομικές εκθέσεις που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια. Μετά την Ελευσίνα, εξέθεσε τη δουλειά της στην Μπιενάλε της Βενετίας, με επίτροπο την τεχνοκριτικό και δημοσιογράφο Μαρία Μαραγκού. Αλλη μια μικρή απόδειξη ότι ένα φεστιβάλ μπορεί και να παράγει, όχι μόνο να αναπαράγει πολιτιστικά γεγονότα.

Στη συγκέντρωση παραβρέθηκε και ο δήμαρχος Γιώργος Τσουκαλάς, ο οποίος αντικατέστησε τον θανόντα Γιώργο Αμπατζόγλου, δεσμεύτηκε ότι θα συνεχίσει το σημαντικό έργο του φεστιβάλ, διατηρώντας τον χαρακτήρα του και τις επιλογές του.