«Γιατρικό κατά της κατήφειας» και «φάρμακο στη μιζέρια που ζούμε» είναι, σύμφωνα με τους συντελεστές της, η νέα κωμωδία των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα, «Να ζει κανείς ή να μη ζει», οι οποίοι διασκευάζουν για το θέατρο της Κάτιας Δανδουλάκη το ομώνυμο θεατρικό του Νικ Γουαιτμπάι που ως κινηματογραφική φάρσα το έκανε πασίγνωστο ο Μελ Μπρουκς. Η πρεμιέρα θα δοθεί την Παρασκευή.
Es-Es, μουσικά νούμερα και καταδιώξεις στην ερωτική φάρσα που διασκεύασε το θεατρικό δίδυμοΤο στόρι μάς μεταφέρει στην Πολωνία το 1941, που τελεί υπό γερμανική κατοχή. Διότι «η Κατοχή μάς πάει γούρι» θεωρεί το συγγραφικό δίδυμο, που είδε τα «Μωρά τα φέρνει ο πελαργός», έργο που επίσης εκτυλίσσεται στην Κατοχή, να εξελίσσεται σε εμπορικό hit. Μέσα στη ζοφερή περιρρέουσα κατοχική ατμόσφαιρα μια διάσημη ηθοποιός (Κάτια Δανδουλάκη) απατά τον άντρα της (Παύλο Χαϊκάλη) με έναν πολύ νεότερό της αντιστασιακό (Γιάννη Τσιμιτσέλη).
Es-Es, μουσικά νούμερα και καταδιώξεις στην ερωτική φάρσα που διασκεύασε το θεατρικό δίδυμοΤο στόρι μάς μεταφέρει στην Πολωνία το 1941, που τελεί υπό γερμανική κατοχή. Διότι «η Κατοχή μάς πάει γούρι» θεωρεί το συγγραφικό δίδυμο, που είδε τα «Μωρά τα φέρνει ο πελαργός», έργο που επίσης εκτυλίσσεται στην Κατοχή, να εξελίσσεται σε εμπορικό hit. Μέσα στη ζοφερή περιρρέουσα κατοχική ατμόσφαιρα μια διάσημη ηθοποιός (Κάτια Δανδουλάκη) απατά τον άντρα της (Παύλο Χαϊκάλη) με έναν πολύ νεότερό της αντιστασιακό (Γιάννη Τσιμιτσέλη).
Η ερωτική φάρσα λαμβάνει ζοφερές διαστάσεις, όταν συλλαμβάνονται ένας στρατηγός των ναζί (Τάσος Κωστής), η γραμματέας του (Μαρία Κανελλοπούλου), ο υπασπιστής του (Σπύρος Μεριανός), μια διπλή κατάσκοπος (Χριστίνα Τσάφου) και ο μακιγιέρ της ηθοποιού (Πρόδρομος Τοσουνίδης). Ηθοποιοί και Ες Ες, μουσικά νούμερα και καταδιώξεις, θεατρικές τουαλέτες και οπλοπολυβόλα γίνονται κουβάρι στο θεατρικό που διασκευάζουν και σκηνοθετούν οι Ρέππας και Παπαθανασίου. «Αλλά η κωμωδία βρίσκει πάντα αφορμές για να ξεδιπλώσει ανθρώπινους χαρακτήρες και όλες τις αστείες φαυλότητες» υποστηρίζουν.
Η Κάτια Δανδουλάκη υποκλίνεται «στο μέτρο και το ρυθμό της φάρσας που έχουν επιβάλει οι συγγραφείς, χωρίς να υπάρχουν περιττά πράγματα». Γιατί δεν έχουν λυπηθεί το «ψαλίδισμα», ώστε «να μείνει το ουσιώδες». Ο δε «μηχανισμός» τους είναι «γλυκά αυστηρός προς τον ηθοποιό», σε «ένα ανάλαφρο δίωρο με ασταμάτητα τα γέλια».
Η ηθοποιός θεωρεί ότι μέσα από το θέατρο «μπορεί και γίνεται αντίσταση με αφέλεια, που είναι και συγκινητική και ουσιαστική. Γονατίζει η ψυχή μου μπροστά στο αδυσώπητο και συγκινητικό της τέχνης».
Ο Παύλος Χαϊκάλης ήθελε το «ζει» του τίτλου με γιώτα (Να Ζι), για να εκφράζει το ζυγό που έχουμε να αποτινάξουμε και σήμερα στην Ελλάδα. Η παράσταση είναι δύο ώρες «γέλιου από τις τρεις που δικαιούμαστε το μήνα να γελάσουμε» προσθέτει.
Οσον αφορά την παραγωγή, «σε μια εποχή που όλοι φοβόμαστε τι θα γίνει το χειμώνα», είναι «μεγάλου ρίσκου». Εχει έξι αλλαγές σκηνικών και 36 κοστούμια.
info: Σκηνικά: Αντώνης Δαγκλίδης. Κοστούμια: Εβελιν Σιούπη. Στίχοι-Μουσική: Αφροδίτη Μάνου. Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη.
No comments:
Post a Comment