Οι «Κρήτες» του Ευριπίδη και η γέννηση του Μινώταυρου

Το έργο παρουσιάζεται σε παγκόσμια πρώτη, στο Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος Αθήνας σε σκηνοθεσία Γιώργου Ζαμπουλάκη από τους Deviant GaZe

Του Γιώργου Βαϊλάκη, Ημερησία, 6/9/2011...

Η ένωση της Πασιφάης με τον ταύρο και η γέννηση του Μινώταυρου, είναι ο μύθος που χρησιμοποίησε ο Ευριπίδης για να γράψει τους «Κρήτες», ένα έργο-ανατομία της ανθρώπινης ψυχής μέσα από το οποίο ορίζει την ιστορία της εξέλιξης του ανθρώπινου είδους.

Το σωζόμενο υλικό από αυτό το έργο παρουσιάζεται σε παγκόσμια πρώτη ως μία ενιαία αυτόνομη παράσταση, στο Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος Αθήνας σε σκηνοθεσία Γιώργου Ζαμπουλάκη από τους Deviant GaZe, την Κυριακή 11 & τη Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου, στο Θέατρο του Αττικού Αλσους. Πρόκειται για ένα υλικό αιρετικό, παράξενα γοητευτικό, αμφίσημο, που αντλεί την καταγωγή του από έναν παλαιότερο, του Θηβαϊκού, μυθολογικό κύκλο, το Μινωικό.

Η παράσταση ερευνά την καταπίεση της ανθρώπινης επιθυμίας, το θέμα της αποδοχής του διαφορετικού, την καταγωγή και τα όρια της ανθρώπινης συμπεριφοράς καθώς και τη διαρκή παρέκκλιση της φύσης του ανθρώπου. Οπως και να ΄χει, από τους «Κρήτες» (γύρω στο 430 π.Χ.) έχουν σωθεί ελάχιστα αποσπάσματα, γεγονός που καθιστά ιδιαίτερα δύσκολο το εγχείρημα της ασφαλούς ανασύνθεσης της υπόθεσης του δράματος. Η δράση εκτυλίσσεται έξω από το παλάτι του βασιλιά Μίνωα στην Κνωσό. Οσο για την κορυφαία σκηνή του έργου, τη συνάντηση του Μίνωα με την Πασιφάη, σώζεται σχεδόν ακέραιη.

Η Πασιφάη παρουσιάζει τον εαυτό της ως θύμα της θεϊκής οργής, εξαιτίας της ανυπακοής του Μίνωα που είχε υποσχεθεί ότι θα θυσιάσει το λευκό ταύρο που του έστειλε ο Ποσειδώνας, ενώ αυτός τον κράτησε στα κοπάδια του. Απ΄ την άλλη, ο Μίνωας, τυφλωμένος από οργή, φυλακίζει την Πασιφάη στα υπόγεια του παλατιού. Στο τέλος, κάποιος θεός, πιθανώς ο Ποσειδώνας ή η Αθηνά, πρόσταζε να συγχωρεθεί η Πασιφάη και να μη θανατωθεί ο Μινώταυρος. Η μετάφραση, η δραματουργία και η σύλληψη έχουν την υπογραφή του σκηνοθέτη της παράστασης Γιώργου Ζαμπουλάκη, η σκηνογραφία και η ενδυματολογία είναι του Θάνου Βόβολη, η μουσική είναι του Θάνου Πολυμενέα-Λιοντήρη και η χορογραφία της Ιριδος Καραγιάν. Παίζουν -μεταξύ άλλων- οι: Μιχάλης Πανάδης-Μινώταυρος, Χρ. Δούζη-Πασιφάη, Κ. Ανταλόπουλος-Μίνωας.