- Του Ανδρεα Pικακη, Η Καθημερινή, 4/5/2012
ΚΡΙΤΙΚΗ ΧΟΡΟΥ. Από τους πολύ παλιούς φίλους των αθηναϊκών φεστιβάλ οι «Ολλανδοί» –όπως για χάριν συντομίας αποκαλούμε το Ολλανδικό Χοροθέατρο (Neder lands dans theater)– επισκέπτονται την Ελλάδα επί… 40 συναπτά έτη! Ηδη το καλοκαίρι 1972 έφταναν στο Ηρώδειο και αν η και επιστροφή έγινε ύστερα από μία… ντουζίνα χρόνια (1984), οι «Ολλανδοί» έρχονται και ξανάρχονται όλο και τακτικότερα. Ιδιαίτερα πιο τελευταία, χάρη στο Μέγαρο Μουσικής. Αν το κύριο σώμα του συγκροτήματος (NDT1) ιδρύθηκε το 1959, αργότερα ήρθε το NDT2 που απαρτίζεται από τα ανερχόμενα ταλέντα (17-23 χρόνων). Και μετά οργανώθηκε το NDT3 με τους… απόστρατους του NDT1, απολαυστικούς καρατερίστες χορευτές σε εξειδικευμένους ρόλους. Ολες τις ομάδες είδαμε, απολαύσαμε, εκτιμήσαμε στο διάστημα αυτού του σχεδόν μισού αιώνα.
Κατά τη γνώμη μου μία από τις πιο αποκαλυπτικές εμφανίσεις του NDT1 ήταν εκείνη του 1990 όταν μας προσέφερε τους έξοχους Ολλανδούς ανανεωτές του γενικότερου χοροθεατρικού ευρωπαϊκού τοπίου, τους τρεις «φαν»: Χανς φαν Μάνεν, Ρούντι φαν Ντάντσιχ και Τερ φαν Σάικ. Στο μεταξύ, μας είχαν συστήσει μερικά από τα άγνωστά μας τότε, μετέπειτα μεγάλα ονόματα όπως των Γκλεν Τέτλεϊ, Κρίστοφερ Μπρους, Οχάντ Ναχαρίν, Νάτσο Ντουάτο ή Ουίλιαμ Φορσάιθ. Το 1977 το NDT κινδύνεψε να κλείσει. Και τότε ανέλαβε ο Τσέχος Γίρζι Κίλιαν. Με τρομερή δυναμική, με πρωτότυπο ταλέντο και με «ειδικά» οράματα («Σινφονιέτα» - μουσ. Γιάνατσεκ ή «Συμφωνία των Ψαλμών» - μουσ. Στραβίνσκι, μεταξύ άλλων), πιστοποιήσαμε και εμείς τι πολύτιμος θησαυρός χορού μάς προσφερόταν εδώ. Και η ομάδα πάντα «φύσαγε», τεχνικά και εκφραστικά… χορευτές εκπληκτικοί. Σήμερα καλλιτεχνικός δ/ντής είναι ο Αγγλος Πολ Λάιτφουτ που συνήθως συν-χορογραφεί με την Ισπανίδα Σολ Λεόν. Μετά τις δύο τελευταίες παρουσίες τους στο Μέγαρο Μουσικής, εμένα προσωπικά δεν με έχουν πείσει. Ακόμα. Αλλά για αυτά στο επόμενο σημείωμα.
No comments:
Post a Comment