«Το έργο είναι συμβολικό, επίκαιρο θα έλεγα, αφού η διαφθορά περισσεύει», λέει η Σοφία Σεϊρλή. «“Textilen” ονομάζεται το εργοστάσιο υφαντουργίας μιας μεγαλοαστικής οικογένειας. Τριών γενεών τα πρόσωπα (ο παππούς, η νεκρή γιαγιά, ο γιος, η νύφη, η κόρη), το υπηρετικό προσωπικό (η οικονόμος, η μουγκή υπηρέτρια, η Αγγλίδα δασκάλα) κι ένας αόρατος άνθρωπος που περπατάει συνεχώς στη σκηνή παρατηρώντας και προκαλώντας την εξέλιξη.
Δέκα εννιά σκηνές, με τους ηθοποιούς σε συνεχή δράση να λογομαχούν, να καταθέτουν βρόμικα μυστικά, δικά τους ή άλλων. Η δράση κάθε τόσο διακόπτεται από γνωστά παιδικά τραγουδάκια με ειρωνικούς στίχους, σαν σχόλιο. Σταδιακά τα πράγματα οδηγούνται στο ξήλωμα, την αποσύνθεση, το τέλος της οικογένειας».
Η Σοφία Σεϊρλή ερμηνεύει δύο ρόλους - το έργο είναι γραμμένο έτσι ώστε να παίζονται από την ίδια ηθοποιό.
«Είμαι η νεκρή γιαγιά και η οικονόμος που φροντίζει αποκλειστικά τον παππού. Την οικονόμο την είχε φέρει κοριτσόπουλο η γιαγιά όταν παντρεύτηκε. Αυτές οι δύο γυναίκες, αν και διαφορετικές, άλλης τάξης και κουλτούρας, έχουν δυο κοινά σημεία, το μίσος τους για το τέρας-παππού, κι έναν αγνό έρωτα που σημάδεψε τη ζωή της καθεμιάς. Είναι δύσκολο, αλλά και πολύ ενδιαφέρον να παίζεις στο ίδιο έργο δύο εντελώς διαφορετικούς ρόλους. Βαριέμαι την επανάληψη, με γοητεύει να ψάχνω διερευνητικά τις διαφορετικές “ζωές των άλλων”. Η τυποποίηση μπορεί να επιβράβευσε οικονομικά και επικοινωνιακά πολλούς ηθοποιούς της γενιάς μου, αλλά εγώ έκανα την επιλογή μου. Το θέατρο δεν αποτελεί λόγο ύπαρξης, αλλά ψυχική και πνευματική ανάγκη, κι αυτό σε οδυνηρές και δύσκολες προσωπικές στιγμές με βοήθησε πολύ. Η προσωπική μου ζωή ωρίμασε μαζί με την καλλιτεχνική...»
Από την 1η Σεπτεμβρίου η Σοφία Σεϊρλή ξεκινά πρόβες με τον Γιάννη Χουβαρδά για τον «Ριχάρδο Γ΄» στο Εθνικό Θέατρο.
«Χαίρομαι πολύ γι’ αυτή τη συνεργασία. Πριν όμως θα κάνω διακοπές γιατί έχω κουραστεί. Πάντα, ακόμα και σε βάρος της τσέπης μου, φρόντιζα να γεμίζω τις μπαταρίες μου. Ελπίζω η χώρα μας να τα καταφέρει και να ξεπεράσει τον εφιάλτη. Ζούμε σε πολύ άγρια εποχή, οι λέξεις έχουν χάσει την πραγματική τους έννοια, οι αξίες έχουν αντικατασταθεί από μία μόνο: το χρήμα. Το θέατρο και οι λιγοστοί καλοί φίλοι είναι η παρηγοριά μου».
No comments:
Post a Comment