Τρεις καλοί φίλοι. Ο Ντάστιν Χόφμαν, ο Ρόμπερτ Ντιβάλ και ο Τζιν Χάκμαν ξεκίνησαν σχεδόν μαζί, έκαναν παράλληλα καριέρες και κανένας από τους τρεις τους δεν φανταζόταν πως κάποια στιγμή θα καμάρωναν και οι τρεις για τα Οσκαρ τους.
«Δεν περνούσε από το μυαλό μας κάτι τέτοιο» θυμάται σήμερα ο Χόμφαν που προχθές έκλεισε τα 75 του χρόνια και έχει κερδίσει δύο βραβεία Οσκαρ σε 45 χρόνια καριέρας.
Οι ερμηνείες του άλλωστε έχουν αφήσει εποχή: στον «Πρωτάρη», το «Τούτσι», το «Κράμερ εναντίον Κράμερ», τον «Ανθρωπο της βροχής» ώς και, πρόσφατα, στα «Πεθερικά της συμφοράς», την κωμωδία όπου έπαιξε τον χίπη μπαμπά του Μπεν Στίλερ.
Με κάθε ευκαιρία, όμως, λέει πως χρωστάει πολλά στον «Πρωτάρη». «Ο Θεός να ευλογεί την κυρία Ρόμπινσον. Σε εκείνη τα χρωστάω όλα».
«Αυτό που μόνο θέλαμε και οι τρεις μας ήταν να δουλέψουμε στο θέατρο. Αν μου είχαν πει ότι θα είχα μια σταθερή δουλειά εκεί, ακόμη και off Broadway, θα είχα πει ναι. Δεν σκεφτόμουν να γίνω μεγάλος ηθοποιός. Τέτοιους είχαμε, τον Τζέιμς Ντιν, τον Μάρλον Μπράντο, τον Ρόμπερτ Μίτσαμ».
Ανταγωνισμός; «Και βέβαια υπήρχε ανάμεσά μας» απαντά ο Ντάστιν Χόφμαν στην ιταλική εφημερίδα «Ρεπούμπλικα». «Ειδικά εκεί που υπερασπιζόμασταν τη σχολή μας. Εγώ συνέχιζα με Λι Στράσμπεργκ, ενώ ο Ντιβάλ είχε περάσει στον Σάντι Μέισνερ και ο Χάκμαν στον Τζορτζ Μόρισον. Φιλονικούσαμε σαν φανατισμένοι οπαδοί ποδοσφαιρικών ομάδων.
Νιώθαμε ερμηνευτές του σύγχρονου αμερικανικού θεάτρου. Το σινεμά και η φήμη δεν μας ενδιέφεραν».
Αλλά το σινεμά ήρθε στη ζωή του Χόφμαν, για να μείνει. «Θεατρικός σκηνοθέτης και κινηματογραφικός, ο Μάικ Νίκολς μού πρότεινε τον ρόλο του Μπέντζαμιν Μπράντοκ, στον "Πρωτάρη". Παρά τις κάποιες επιφυλάξεις εξαιτίας της μεγάλης μου μύτης, ο Νίκολς ο ίδιος επέλεξε εμένα. Τα πάντα άρχισαν από εκεί».
No comments:
Post a Comment