Μυρτώ Λοβέρδου, Το Βήμα, 18/12/2011
Η παράσταση με την ενδιαφέρουσα σκηνοθεσία επέτρεψε στον αμερικανό σταρ των δύο Οσκαρ, Κέβιν Σπέισι, να ξεδιπλώσει την υποκριτική του γκάμα, μέσα από τον ρόλο του ανάπηρου Ριχάρδου
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ
Ο χειμώνας του Εθνικού
Οι πρώτες πρεμιέρες της περασμένης σεζόν δεν άργησαν να φανερώσουν ότι το 2011 θα ήταν μια εξαιρετική χρονιά για την πρώτη σκηνή της χώρας: Από τη «Φρεναπάτη» του Κορνέιγ σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μαυρίκιου και τον «Συρανό» του Ρονστάν από και με τον Νίκο Καραθάνο ως την «Αιμίλια Γκαλότι» του Λέσινγκ σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά, την «Τριλογία του Παραθερισμού» του Γκλοντόνι που ανέβασε ο Νίκος Μαστοράκης και την «Τρισεύγενη» του Παλαμά από τη Λυδία Κονιόρδου, το Εθνικό Θέατρο μπήκε σε μια ανοδική τροχιά. Μαζί και με τη Νέα Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος» καθώς και τις παραστάσεις για παιδιά, το κτίριο Τσίλερ αποδείχθηκε το βασικότερο, ίσως, σημείο αναφοράς.
Στο «Θερμοκήπιο» του Βογιατζή
Στα μέσα του περασμένου Μαρτίου, ο Λευτέρη Βογιατζής ανέβασε, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, «Το θερμοκήπιο» του Χάρολντ Πίντερ στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων. Γραμμένο το 1958, το έργο καταγράφει έναν γραφειοκρατικό οργανισμό που χρηματοδοτείται από το κράτος, το Υπουργείο, κάποιους υψηλά ιστάμενους. Με τη διαφθορά να αποτελεί το κεντρικό, ο Βογιατζής, που κράτησε για τον εαυτό του τον ρόλο του σκληροτράχηλου διευθυντή Ρουτ, το «Θερμοκήπιο» μοιάζει να γράφτηκε για τις σύγχρονες κοινωνίες _την ελληνική και όχι μόνον. Γι΄αυτό και η παράσταση γνώρισε μεγάλη επιτυχία _πρόσφατα ο Λευτέρης Βογιατζής τιμήθηκε με το Μεγάλο Βραβείο Κουν για τη σκηνοθεσία και την ερμηνεία του. Sold out ο Ξενόπουλος Με λίστες αναμονής, επιπλέον παραστάσεις και ανακοινώσεις ότι δεν υπάρχουν εισιτήρια, ο «Κόκκινος Βράχος» του Γρηγόριου Ξενόπουλου, στη σκηνοθεσία της Ρούλας Πατεράκη ολοκλήρωσε τις παραστάσεις του στη Νέα Σκηνή του Εθνικού _στα μέσα Δεκεμβρίου. Οι εγγυήσεις που παρέχει το θεάτρο της Αγίου Κωνσταντίνου καθώς και όνομα του συγγραφέα συνέβαλαν καθοριστικά σε αυτή την επιτυχία με τη νοσταλγία μιας εποχής και μιας γλώσσας να λειτουργεί προσθετικά στο στόρι ενός μεγάλου έρωτα. Η ευφάνταστη σκηνοθεσία με τις μουσικές και τραγούδια μαζί με τον θίασο ηθοποιών νεώτερης και μη γενιάς, δεν άργησε να μετατρέψουν τον «Κόκκινο Βράχο» στο απόλυτο sold-out
ΞΕΝΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ
Ο Κέβιν Σπέισι στην Επίδαυρο
Οι δύο παραστάσεις δεν ήταν αρκετές γι΄αυτό και προστέθηκε μία τρίτη, με αποτέλεσμα το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου να γνωρίσει ένα τριήμερο κοσμοπλημμύρας: Στις 29, 30 και 31 Ιουλίου, ο Κέβιν Σπέισι, σε ρόλο «Ριχάρδου Γ΄, στο ομώνυμο θεατρικό του Σαίξπηρ που σκηνοθέτησε ο Σαμ Μέντες, βρέθηκε να παίζει ενώπιον (συνολικά) τριάντα χιλιάδων ενθουσιασμένων θεατών. Γι' αυτό και όταν έγραψε στο facebook, φεύγοντας από την Ελλάδα, «δεν έχω ξανανιώσει έτσι», το εννοούσε απόλυτα. Η παράσταση με την ενδιαφέρουσα σκηνοθεσία επέτρεψε στον αμερικανό σταρ των δύο Οσκαρ να ξεδιπλώσει την υποκριτική του γκάμα, μέσα από τον ρόλο του ανάπηρου Ριχάρδου.
Οι Ναυαγοί της Μνουσκίν
Επειτα από έντεκα μήνες πρόβας, ο 36μελής θίασος του θεάτρου του Ηλιου της Αριάν Μνουσκίν παρουσίασε και στην Αθήνα τους «Ναυαγούς της Τρελής Ελπίδας», γεμίζοντας ασφυκτικά όλες τους χώρους της Expo στο αεροδρόμιο όπου δόθηκαν οι παραστάσεις. Ενα θέαμα σπάνιας αισθητικής, που αναδείκνυε το ομαδικό πνεύμα αλλά και την ευφυΐα της δημιουργού, γεμάτο μουσική και εντυπωσιακές εναλλαγές. Με στοιχεία θεάτρου μέσα στο θέατρο και («βωβού») κινηματογράφου μέσα στο θέατρο, «Οι Ναυαγοί της Τρελής Ελπίδας» με αφετηρία το μυθιστόρημα του Ιουλίου Βερν, συγκίνησαν και εξέπληξαν, αποδεικνύοντας ότι το θέατρο είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση, αν την πάρει κανείς στα σοβαρά.
ΑΠΩΛΕΙΕΣ
Ιάκωβος Καμπανέλλης
Στις 29 Μαρτίου, σε ηλικία 89 ετών, ο Ιάκωβος Καμπανέλλης έφυγε από τη ζωή – λίγες εβδομάδες μετά την αγαπημένη του σύζυγο, Νίκη. Η κηδεία του έγινε το Σάββατο 2 Απριλίου, στην Αγία Ζώνη της Κυψέλης, στη γειτονιά του – με λίγο χώμα από τη γενέτειρα Νάξο. Πατριάρχης του νεοελληνικού θεάτρου, ακαδημαϊκός, ποιητής, δάσκαλος, ήταν μία από τις σημαντικότερες μορφές των γραμμάτων του 20ού αιώνα. Πολυγραφότατος, άφησε πίσω του θεατρικά έργα που έχουν μεταφρασθεί και παρουσιαστεί σε πολλές γωνιές της γης – με την «Αυλή των Θαυμάτων» να αποτελεί το σήμα κατατεθέν του, ενώ στο μνημιώδες «Μαουτχάουζεν» κατέγραψε τις εμπερίες του από το στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Θανάσης Βέγγος
Το πρωί της 3ης Μαΐου απεβίωσε ο Θανάσης Βέγγος σε ηλικία 84 ετών. Στην κηδεία του, στην Αγία Μαρίνα στο Θησείο, παρατηρήθηκε το αδιαχώρητο, διότι ήταν πολλοί εκείνοι που ήθελαν να αποχαιρετίσουν τον «καλό τους άνθρωπο». Διότι για τον πολύ κόσμο ο Βέγγος δεν ήταν μόνον ο ηθοποιός και σκηνοθέτης, ήταν ο άνθρωπος που ενσάρκωνε τον έλληνα βιοπαλαιστή, τον έλληνα που δεν το βάζει κάτω... Από τη «Μαγική πόλη» τουΝίκου Κούνδουρου έως τις ταινίες του Ντίνου Κατσουρίδη, και από τις θεατρικές κωμωδίες του ΄60, τον πράκτορα 000 και τον Αριστοφάνη, παρέμεινε ο οικείος καλλιτέχνης με το σουρεαλιστικό χιούμορ, που τα τελευταία χρόνια είχε επιλέξει τη σιωπή.
Ο χειμώνας του Εθνικού
Οι πρώτες πρεμιέρες της περασμένης σεζόν δεν άργησαν να φανερώσουν ότι το 2011 θα ήταν μια εξαιρετική χρονιά για την πρώτη σκηνή της χώρας: Από τη «Φρεναπάτη» του Κορνέιγ σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μαυρίκιου και τον «Συρανό» του Ρονστάν από και με τον Νίκο Καραθάνο ως την «Αιμίλια Γκαλότι» του Λέσινγκ σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά, την «Τριλογία του Παραθερισμού» του Γκλοντόνι που ανέβασε ο Νίκος Μαστοράκης και την «Τρισεύγενη» του Παλαμά από τη Λυδία Κονιόρδου, το Εθνικό Θέατρο μπήκε σε μια ανοδική τροχιά. Μαζί και με τη Νέα Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος» καθώς και τις παραστάσεις για παιδιά, το κτίριο Τσίλερ αποδείχθηκε το βασικότερο, ίσως, σημείο αναφοράς.
Στο «Θερμοκήπιο» του Βογιατζή
Στα μέσα του περασμένου Μαρτίου, ο Λευτέρη Βογιατζής ανέβασε, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, «Το θερμοκήπιο» του Χάρολντ Πίντερ στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων. Γραμμένο το 1958, το έργο καταγράφει έναν γραφειοκρατικό οργανισμό που χρηματοδοτείται από το κράτος, το Υπουργείο, κάποιους υψηλά ιστάμενους. Με τη διαφθορά να αποτελεί το κεντρικό, ο Βογιατζής, που κράτησε για τον εαυτό του τον ρόλο του σκληροτράχηλου διευθυντή Ρουτ, το «Θερμοκήπιο» μοιάζει να γράφτηκε για τις σύγχρονες κοινωνίες _την ελληνική και όχι μόνον. Γι΄αυτό και η παράσταση γνώρισε μεγάλη επιτυχία _πρόσφατα ο Λευτέρης Βογιατζής τιμήθηκε με το Μεγάλο Βραβείο Κουν για τη σκηνοθεσία και την ερμηνεία του. Sold out ο Ξενόπουλος Με λίστες αναμονής, επιπλέον παραστάσεις και ανακοινώσεις ότι δεν υπάρχουν εισιτήρια, ο «Κόκκινος Βράχος» του Γρηγόριου Ξενόπουλου, στη σκηνοθεσία της Ρούλας Πατεράκη ολοκλήρωσε τις παραστάσεις του στη Νέα Σκηνή του Εθνικού _στα μέσα Δεκεμβρίου. Οι εγγυήσεις που παρέχει το θεάτρο της Αγίου Κωνσταντίνου καθώς και όνομα του συγγραφέα συνέβαλαν καθοριστικά σε αυτή την επιτυχία με τη νοσταλγία μιας εποχής και μιας γλώσσας να λειτουργεί προσθετικά στο στόρι ενός μεγάλου έρωτα. Η ευφάνταστη σκηνοθεσία με τις μουσικές και τραγούδια μαζί με τον θίασο ηθοποιών νεώτερης και μη γενιάς, δεν άργησε να μετατρέψουν τον «Κόκκινο Βράχο» στο απόλυτο sold-out
ΞΕΝΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ
Ο Κέβιν Σπέισι στην Επίδαυρο
Οι δύο παραστάσεις δεν ήταν αρκετές γι΄αυτό και προστέθηκε μία τρίτη, με αποτέλεσμα το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου να γνωρίσει ένα τριήμερο κοσμοπλημμύρας: Στις 29, 30 και 31 Ιουλίου, ο Κέβιν Σπέισι, σε ρόλο «Ριχάρδου Γ΄, στο ομώνυμο θεατρικό του Σαίξπηρ που σκηνοθέτησε ο Σαμ Μέντες, βρέθηκε να παίζει ενώπιον (συνολικά) τριάντα χιλιάδων ενθουσιασμένων θεατών. Γι' αυτό και όταν έγραψε στο facebook, φεύγοντας από την Ελλάδα, «δεν έχω ξανανιώσει έτσι», το εννοούσε απόλυτα. Η παράσταση με την ενδιαφέρουσα σκηνοθεσία επέτρεψε στον αμερικανό σταρ των δύο Οσκαρ να ξεδιπλώσει την υποκριτική του γκάμα, μέσα από τον ρόλο του ανάπηρου Ριχάρδου.
Οι Ναυαγοί της Μνουσκίν
Επειτα από έντεκα μήνες πρόβας, ο 36μελής θίασος του θεάτρου του Ηλιου της Αριάν Μνουσκίν παρουσίασε και στην Αθήνα τους «Ναυαγούς της Τρελής Ελπίδας», γεμίζοντας ασφυκτικά όλες τους χώρους της Expo στο αεροδρόμιο όπου δόθηκαν οι παραστάσεις. Ενα θέαμα σπάνιας αισθητικής, που αναδείκνυε το ομαδικό πνεύμα αλλά και την ευφυΐα της δημιουργού, γεμάτο μουσική και εντυπωσιακές εναλλαγές. Με στοιχεία θεάτρου μέσα στο θέατρο και («βωβού») κινηματογράφου μέσα στο θέατρο, «Οι Ναυαγοί της Τρελής Ελπίδας» με αφετηρία το μυθιστόρημα του Ιουλίου Βερν, συγκίνησαν και εξέπληξαν, αποδεικνύοντας ότι το θέατρο είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση, αν την πάρει κανείς στα σοβαρά.
ΑΠΩΛΕΙΕΣ
Ιάκωβος Καμπανέλλης
Στις 29 Μαρτίου, σε ηλικία 89 ετών, ο Ιάκωβος Καμπανέλλης έφυγε από τη ζωή – λίγες εβδομάδες μετά την αγαπημένη του σύζυγο, Νίκη. Η κηδεία του έγινε το Σάββατο 2 Απριλίου, στην Αγία Ζώνη της Κυψέλης, στη γειτονιά του – με λίγο χώμα από τη γενέτειρα Νάξο. Πατριάρχης του νεοελληνικού θεάτρου, ακαδημαϊκός, ποιητής, δάσκαλος, ήταν μία από τις σημαντικότερες μορφές των γραμμάτων του 20ού αιώνα. Πολυγραφότατος, άφησε πίσω του θεατρικά έργα που έχουν μεταφρασθεί και παρουσιαστεί σε πολλές γωνιές της γης – με την «Αυλή των Θαυμάτων» να αποτελεί το σήμα κατατεθέν του, ενώ στο μνημιώδες «Μαουτχάουζεν» κατέγραψε τις εμπερίες του από το στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Θανάσης Βέγγος
Το πρωί της 3ης Μαΐου απεβίωσε ο Θανάσης Βέγγος σε ηλικία 84 ετών. Στην κηδεία του, στην Αγία Μαρίνα στο Θησείο, παρατηρήθηκε το αδιαχώρητο, διότι ήταν πολλοί εκείνοι που ήθελαν να αποχαιρετίσουν τον «καλό τους άνθρωπο». Διότι για τον πολύ κόσμο ο Βέγγος δεν ήταν μόνον ο ηθοποιός και σκηνοθέτης, ήταν ο άνθρωπος που ενσάρκωνε τον έλληνα βιοπαλαιστή, τον έλληνα που δεν το βάζει κάτω... Από τη «Μαγική πόλη» τουΝίκου Κούνδουρου έως τις ταινίες του Ντίνου Κατσουρίδη, και από τις θεατρικές κωμωδίες του ΄60, τον πράκτορα 000 και τον Αριστοφάνη, παρέμεινε ο οικείος καλλιτέχνης με το σουρεαλιστικό χιούμορ, που τα τελευταία χρόνια είχε επιλέξει τη σιωπή.
No comments:
Post a Comment