Της ΠΑΡΗΣ ΣΠΙΝΟΥ
Κανονικά, εάν όλα πήγαιναν καλά, αυτή την ακαδημαϊκή χρονιά ήδη θα λειτουργούσε, έστω και πειραματικά, η περίφημη Ακαδημία Τεχνών, η ανώτατη σχολή για το θέατρο, τον κινηματογράφο, το χορό, τη μουσική και τα οπτικοακουστικά μέσα, για την οποία είχε δεσμευτεί ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Προεκλογικά, ασφαλώς.
 |
Το νομοσχέδιο για τη λειτουργία της ήταν έτοιμο να κατατεθεί προς συζήτηση στη Βουλή, περίπου πριν από ενάμιση χρόνο, αλλά τελικά έμεινε ανυπόγραφο στα συρτάρια του Γιώργου Αλογοσκούφη. Έκτοτε αγνοείται η τύχη του. Άλλο ένα μεγαλεπήβολο εγχείρημα που ναυάγησε, ένα προεκλογικό πυροτέχνημα, μια θολή ουτοπία για την αναβάθμιση της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης;
Τη στιγμή, μάλιστα, που τρία πανεπιστημιακά τμήματα μουσικών σπουδών στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα φέτος έκαναν την έκπληξη σημειώνοντας τη μεγαλύτερη άνοδο στις βάσεις των ΑΕΙ. Για να μην πούμε για τα ΙΕΚ, όπου διαρκώς ξεφυτρώνουν καινούρια τμήματα για τον κινηματογράφο, τη μουσική, το θέατρο, το χορό, τα εικαστικά.
Εάν αυτή η ιστορία είναι μια χαμένη υπόθεση ή έχει μέλλον, ουδείς, ούτε το υπουργείο Πολιτισμού γνωρίζει. Η απάντηση που πήραμε από το υπουργικό γραφείο του Μιχάλη Λιάπη ήταν λακωνική: «Δεν έχει προγραμματιστεί κάποια νομοθετική παρέμβαση γι' αυτό το θέμα. Υπάρχουν προτεραιότητες για άλλα νομοσχέδια που αφορούν το Μουσείο της Ακρόπολης, τα θεωρικά και το ντόπινγκ».
Τη στιγμή, μάλιστα, που τρία πανεπιστημιακά τμήματα μουσικών σπουδών στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα φέτος έκαναν την έκπληξη σημειώνοντας τη μεγαλύτερη άνοδο στις βάσεις των ΑΕΙ. Για να μην πούμε για τα ΙΕΚ, όπου διαρκώς ξεφυτρώνουν καινούρια τμήματα για τον κινηματογράφο, τη μουσική, το θέατρο, το χορό, τα εικαστικά.
Εάν αυτή η ιστορία είναι μια χαμένη υπόθεση ή έχει μέλλον, ουδείς, ούτε το υπουργείο Πολιτισμού γνωρίζει. Η απάντηση που πήραμε από το υπουργικό γραφείο του Μιχάλη Λιάπη ήταν λακωνική: «Δεν έχει προγραμματιστεί κάποια νομοθετική παρέμβαση γι' αυτό το θέμα. Υπάρχουν προτεραιότητες για άλλα νομοσχέδια που αφορούν το Μουσείο της Ακρόπολης, τα θεωρικά και το ντόπινγκ».
Ένθερμους υποστηρικτές, αλλά και ορκισμένους αντίπαλους βρήκε η Ακαδημία Τεχνών από τη στιγμή που ανακοινώθηκε η δημιουργία της. Στα αρνητικά οι περισσότεροι καταλόγιζαν ότι δεν προβλεπόταν μια σχολή ισότιμη με τα πανεπιστήμια, αλλά μια ανώτερη πολυκλαδική σχολή, τριετούς φοίτησης. Κι ακόμα, οι απόφοιτοι δεν θα είχαν πτυχία, παρά πιστοποιητικά σπουδών ή βεβαιώσεις παρακολούθησης σεμιναριακών κύκλων. Στην ουσία θα ήταν ένα νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου που θα επιχορηγούνταν από τον κρατικό προϋπολογισμό και θα είχε δικαίωμα λήψης χορηγιών, δωρεών, κληρονομιών. Οι πέντε σχολές της (δραματικής τέχνης, χορού, μουσικής, κινηματογράφου και οπτικοακουστικών μέσων) θα δέχονταν λίγους φοιτητές, περίπου 15 με 30 η καθεμία, κάθε χρόνο. Η εισαγωγή δεν θα γινόταν με το σύστημα των πανελληνίων, αλλά με διαγωνίσματα σε μαθήματα που θα προβλέπονταν στον κανονισμό λειτουργίας της. Ωστόσο, η φοίτηση δεν θα ήταν δωρεάν, αφού οι σπουδαστές θα πλήρωναν «συμβολικά δίδακτρα», θα δίνονταν όμως και υποτροφίες στους ταλαντούχους. Οι πτυχιούχοι θα μπορούσαν να διδάξουν στη μέση και στην ανωτέρα καλλιτεχνική εκπαίδευση και θα είχαν δικαίωμα πρόσβασης σε αντίστοιχα τμήματα ΑΕΙ και σε μεταπτυχιακά στο εξωτερικό. Πάντως, τη στέγη της την είχαν βρει, τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις στα Ανω Λιόσια, για να μη λένε ότι δεν έχουν αξιοποιηθεί τα ολυμπιακά ακίνητα... Κι αν υπήρχαν κάποιες ουσιαστικές παραλείψεις για τη λειτουργία της, όπως τα σχετικά με τον τρόπο εισαγωγής των φοιτητών, το πρόγραμμα σπουδών, τα προσόντα των καθηγητών που θα δίδασκαν, ο τότε υπουργός Πολιτισμού Γιώργος Βουλγαράκης εξέφραζε την πεποίθηση ότι όλα θα τακτοποιούνταν: οι πρώτοι σεμιναριακοί κύκλοι θα άρχιζαν το Νοέμβριο του 2007, ενώ η Ακαδημία θα λειτουργούσε κανονικά το Σεπτέμβριο του 2009.
Διακεκριμένοι καλλιτέχνες, όπως οι Ρούλα Πατεράκη, Λευτέρης Βογιατζής, Δημήτρης Παπαϊωάννου, Γιάννης Βακαρέλης, Λεωνίδας Καβάκος, Παντελής Βούλγαρης κ.ά. είχαν προσκληθεί στο μέγαρο Μαξίμου το Μάιο του 2007, για να τους ανακοινωθεί η προώθηση του νομοσχεδίου. Μερικοί είχαν συνεργαστεί στην κατάρτισή του.
«Η Ακαδημία Τεχνών είναι η θεμελιώδης βάση στις καλλιτεχνικές σπουδές, ένας σημαντικός συντελεστής για να μπορέσουν να λειτουργήσουν καλύτερα όλοι οι φορείς της τέχνης», πιστεύει ο σκηνοθέτης Θόδωρος Τερζόπουλος. «Πρέπει κάποια στιγμή να βρεθούν το κουράγιο, τα χρήματα και η πολιτική θέληση για να γίνει».
Αλλά ο συνθέτης Θόδωρος Αντωνίου μάς προσγειώνει: «Δεν νομίζω ότι το υπουργείο πήρε εξαρχής σοβαρά το τι σημαίνει να κάνεις μια τέτοια σχολή, από άποψη επένδυσης, υποδομής, κτιριακών εγκαταστάσεων, στελέχωσης...».
Διακεκριμένοι καλλιτέχνες, όπως οι Ρούλα Πατεράκη, Λευτέρης Βογιατζής, Δημήτρης Παπαϊωάννου, Γιάννης Βακαρέλης, Λεωνίδας Καβάκος, Παντελής Βούλγαρης κ.ά. είχαν προσκληθεί στο μέγαρο Μαξίμου το Μάιο του 2007, για να τους ανακοινωθεί η προώθηση του νομοσχεδίου. Μερικοί είχαν συνεργαστεί στην κατάρτισή του.
- Γιατί, όμως, το νομοσχέδιο μπήκε στον πάγο;
«Η Ακαδημία Τεχνών είναι η θεμελιώδης βάση στις καλλιτεχνικές σπουδές, ένας σημαντικός συντελεστής για να μπορέσουν να λειτουργήσουν καλύτερα όλοι οι φορείς της τέχνης», πιστεύει ο σκηνοθέτης Θόδωρος Τερζόπουλος. «Πρέπει κάποια στιγμή να βρεθούν το κουράγιο, τα χρήματα και η πολιτική θέληση για να γίνει».
Αλλά ο συνθέτης Θόδωρος Αντωνίου μάς προσγειώνει: «Δεν νομίζω ότι το υπουργείο πήρε εξαρχής σοβαρά το τι σημαίνει να κάνεις μια τέτοια σχολή, από άποψη επένδυσης, υποδομής, κτιριακών εγκαταστάσεων, στελέχωσης...».
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ / 7 - 14/09/2008
No comments:
Post a Comment