 |  Gunplay ... Katharina Schüttler as Hedda. Photograph: Tristram Kenton |
Ο Thomas Ostermeier ήταν μόλις 29 χρόνων όταν ανέλαβε τα ηνία της Schaubühne του Βερολίνου. Έκτοτε αρκετές επιτυχίες προσμετρήθηκαν στο ενεργητικό του. Είδαμε τη δουλειά του το 2006 στην Αθήνα: Νόρα του Ιψεν και Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας του Σέξπιρ. Η Νόρα ή Το σπίτι της κούκλας είχε κάνει πρεμιέρα το 2003 στο φεστιβάλ της Αβινιόν στη Γαλλία... H ματιά του πάνω στο κλασικό αριστούργημα του Ιψεν μετέφερε την πλοκή σε ένα στούντιο όπου γυρίζεται μια σαπουνόπερα.
Katharina Schuttler as Cate in Thomas Ostermeier's
2005 Berlin Schaubuhne production of Blasted. Photo: Tristram Kenton.
Αυτό τον καιρό παίζεται στο θέατρο Barbican του Λονδίνου η Έντα Γκάμπλερ, με την Katharina Schuttler στο ρόλο της κεντρικής ηρωίδας του Ίψεν. Διαβάζω το άρθρο της Lyn Gardner, στην εφημερίδα The Guardian (29/2/2008):
Ο σκηνοθέτης Thomas Ostermeier του θεάτρου Schaubühne του Βερολίνου έχει ήδη κάνει προσπάθειες/αναφορές σε ό,τι αφορά τον Ίψεν, με την παραγωγή του Σπιτιού της κούκλας ή Το Κουκλόσπιτο, που είδαμε εδώ το 2004. Η Νόρα όχι μόνο έκλεισε την πόρτα στο γάμο της, αλλά έπιασε το σύζυγό της να σημαδεύει με όπλο. Τώρα στρέφει την προσοχή του στην Έντα Γκάμπλερ, την ανικανοποίητη κόρη του στρατηγού που γεμίζει τις κενές ώρες της ζωής της, ως η νέα νύφη ενός ανιαρού ακαδημαϊκού, έχοντας ως μόνο στόχο να ασχολείται με τα φυτά του κήπου, προτού στρέψει το όπλο προς στον εαυτό της.
Οπως και η Νόρα, η Έντα ήταν ένα θύμα της γυναικείας καταπίεσης στον 19ο αιώνα στη Σκανδιναβία. Ο Ostermeier την μεταμορφώνει σε ένα παιδί στα χρόνια της ψηφιακής κατανάλωσης, που συνηθίζει να παίρνει ακριβώς αυτό που θέλει. Αλλά αυτή η Έντα ανακαλύπτει πως αυτό που επιθυμεί δεν συμπίπτει με αυτό που χρειάζεται. Μέσα από το σώμα ενός νεαρού κοριτσιού, την κατήφειά του και τη συνήθειά του να πέφτει με φόρα επάνω στον καναπέ, η εξαιρετική Έντα της Katharina Schüttler είναι σαν ένα ανικανοποίητο παιδί, που έχει ήδη βαρεθεί τα καινούργια παιχνίδια της και παίζει επικίνδυνα με έναν φιλήσυχο δικηγόρο ονόματι Brack, καθώς και με τον πρώην εραστή της, μεγαλοφυή αλλά και αναξιόπιστο Eilert Løvborg. Και από την άλλη, ο Lars Eidinger, ως καταπιεστικός σύζυγος της Tesman, την βάζει στα γόνατά του σαν να ήταν μωρό.
Με τη μεταμόρφωση της Έντα σε διεφθαρμένο παιδί, ο Ostermeier ασχολείται με το επιχείρημα ότι οποιαδήποτε Έντα του 21ου αιώνα θα μπορούσε απλώς να εγκαταλείψει το γάμο της και να κάνει μία καινούργια αρχή. Αυτό το παιδί-γυναίκα είναι παγιδευμένο στο απέραντο, μινιμαλιστικό, χτισμένο από γυαλί διαμέρισμά της, όπως ήταν και η Νόρα στο Κουκλόσπιτο. Το σήμα κατατεθέν του Ostermeier που διέπει τη σκηνή είναι εμφανές μέσα από ένα αιώνια διαφανές σπίτι ή από έναν υπερυψωμένο καθρέφτη που επιβεβαιώνει ότι οι κάτοικοι του σπιτιού φαίνονται από παντού δίχως να μπορούν να κρυφτούν, όπως συμβαίνει και με τα έντομα κάτω από το γυαλί.
No comments:
Post a Comment