Γεράσιμος Γεννατάς: «Το χαράτσι της βαθιάς πνευματικής μας άγνοιας»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΧΑΪΔΩ ΣΚΑΝΔΥΛΑ, Κυριακή, 18 Μαρτίου 2012 | ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Ούτε ένα ούτε δύο κοστούμια αλλάζουν επί σκηνής ο Γεράσιμος Γεννατάς και ο Αντώνης Λουδάρος στην κωμωδία του Τζον Λούντλαμ «Η κατάρα της Ιρμα Βεπ» που φιλοξενείται αυτές τις μέρες στο θέατρο «Εγνατία». Ο Γεράσιμος Γεννατάς μίλησε στον «ΑτΚ» για την κατάρα των... πολιτικών αυτής της χώρας και φυσικά τη θεατρική παράσταση στην οποία πρωταγωνιστεί.

Πώς είναι δυνατόν δύο ηθοποιοί μέσα σε μιάμιση, δύο ώρες να αλλάζουν... 57 κοστούμια και ισάριθμους ρόλους; 

Το να αλλάζεις πολλούς ρόλους είναι σαν να έχεις πολλούς φίλους και πρέπει να τους προλάβεις όλους. Ισως ξεχνάς λίγο αυτό το τεράστιο «εγώ» που κατοικεί εντός μας και μας κατατρώει, ειδικά εμάς τους «καλλιτέχνες» που θέλουμε να νομίζουμε ότι είμαστε ξεχωριστοί. Ξεχωριστοί είναι οι άνθρωποι που προσπαθούμε να υποδυθούμε. Πιστέψτε με, όμως, είναι ευκολότερο από το να αλλάξουμε αυτούς που μας κυβερνούν.

Ποια είναι τελικά η κατάρα της Ιρμα Βεπ;

Γενικώς οι κατάρες μεταξύ τους έχουν ομοιότητες. Τι κάνεις δηλαδή; «Εύχεσαι» σε κάποιον κάτι που νομίζεις ότι θα τον ενοχλήσει. Για παράδειγμα, λες σε κάποιον: να γίνεις Πάγκαλος, ΓΑΠ, Αβραμόπουλος, Αλογοσκούφης, Φάνη Πάλλη-Πετραλιά, Σαμαράς, Σουφλιάς, Καραμανλής! Εντάξει, δε λέω Αδωνις, γιατί είναι ανίατο... Να πάθεις ΠΑΣΟΚ! Να σου ‘ρθει ΝΔ! Να βγάλεις Παπακωνσταντίνου!

Οποια και να ‘ναι η κατάρα της Ιρμα Βεπ, είναι ελάχιστη μπροστά στους γελοίους πολιτικούς που κάποιος μας καταράστηκε να έχουμε 40 χρόνια τώρα! Ομως η παράσταση είναι πολύ αστεία! Ισως η κατάρα της Ιρμα Βεπ να ‘ναι αυτή: τουλάχιστον γέλα, γέλα, γέλα, μέχρι να μην μπορείς άλλο.

Και η φετινή σας θεατρική δουλειά γίνεται με ανθρώπους με τους οποίους είχατε δουλέψει και πέρσι στον Σέξπιρ -τον Α. Σακελλαρίου, τον Α. Λουδάρο, τον Κ. Αρβανιτάκη. Τι είναι αυτό που κάνει αυτήν τη συγκεκριμένη σας συνεργασία ανθεκτική;

Η αξιοπρέπεια, η ηθική, η εντιμότητα, η αλληλεγγύη. Ποιος δε θέλει να πάει μια βολτίτσα με το αυτοκίνητό του με φίλους καλούς; Το θέατρο -αλλά και η ζωή- είναι μια εκδρομούλα με παρέα. Κάθε καινούργια στροφούλα σε κάνει να ανοίγεις τα μάτια διάπλατα και να τραγουδάς με τους φίλους σου, οι οποίοι ξέρεις ότι είναι εκεί κάθε φορά που θα τους χρειαστείς.

Η επιλογή του να ανεβάσετε και φέτος κωμωδία έχει να κάνει καθόλου με την τρέχουσα κοινωνική και οικονομική συγκυρία;

Η Ιρμα Βεπ είναι μια πολύ διασκεδαστική παράσταση, με ωραίο κείμενο, που δίνει τη δυνατότητα να φτιαχτούν αστείες καταστάσεις. Εχει έναν απίθανο ρυθμό που, σε συνδυασμό με τις σχεδόν ακαριαίες μεταμφιέσεις, συνεχώς γαργαλάει το θεατή. Δε θα μας δώσει λεφτά, αλλά θα μας πει στο τέλος ότι μόνο «μαζί» αξίζει να τη ζει κανείς αυτήν τη ζωή.

Είπατε σε μία πρόσφατη συνέντευξή σας ότι η τέχνη πρέπει να πάψει να υπονοεί και να αρχίσει να εννοεί πια. Πιστεύετε ότι η τέχνη έχει τη δύναμη να αλλάξει συνειδήσεις και τελικά την ίδια την πραγματικότητα;

Η τέχνη, ο πολιτισμός και η παιδεία είναι από μόνες τους συνθήκες και πράξεις επαναστατικές γιατί αμφισβητούν, διεκδικούν και αναρωτιούνται. Η χώρα μας είχε υπουργούς Πολιτισμού τους Λιάπη, Βουλγαράκη, Καραμανλή (εκεί μέσα ήταν και ο Ζαχόπουλος), Γερουλάνο -ονόματα ανατριχιαστικά. Με όλους αυτούς έγινε η χώρα του «παρα-»! Παραπαιδεία, παραπολιτισμός, παραοικονομία, παρακράτος, παραδικαστικά, παρανοσοκομειακά και ένα απέραντο σκυλάδικο. Η Ελλάδα κάθε βράδυ στα σκυλάδικα αναστενάζει τον νταλκά του καψούρη μάγκα που τον παράτησε η ξανθιά. Η χώρα μας έγινε συνώνυμο του Ελληναρά που είναι σίγουρος για τη μαγκιά του κι ότι είναι καλύτερος από όλους ενώ χλευάζει και ευτελίζει τα πάντα. Ας κάνουμε λίγο... τουμπεκί κι ας πλερώσουμε το χαράτσι του Βενιζέλου και του Σαμαρά, που όμως είναι το χαράτσι της βαθιάς πνευματικής μας άγνοιας.

Θα ήθελα να μου σχολιάσετε την ιδιαίτερα καυστική επιστολή του συναδέλφου σας Θανάση Παπαγεωργίου της «Στοάς» προς τη γνωμοδοτική επιτροπή για τις θεατρικές επιχορηγήσεις του υπουργείου Πολιτισμού, όπου εξηγεί γιατί αρνήθηκε την επιχορήγηση των 20.000 ευρώ.

Ο κ. Παπαγεωργίου κι η «Θεατρική Στοά» είναι ζωντανά κεφάλαια του ελληνικού θεάτρου και πολιτισμού. Δυστυχώς δεν έχω διαβάσει την επιστολή (συγγνώμη), ωστόσο είμαι σίγουρος πως θα είμαι υπέρ του Θανάση. Ρωτήστε τα σκυλοπόπ ινδάλματα πόσα φράγκα τους έδινε το επίσημο κράτος για την ξεφτίλα της Eurovision! Κύριε Παπαγεωργίου, συγχαρητήρια που δε δεχτήκατε την «ελεημοσύνη» τους!

Από πού αντλείτε την αισιοδοξία σας σήμερα και ποιος είναι ο μεγαλύτερός σας φόβος για το μέλλον;

Προσπαθώ να ολοκληρώσω την κατασκευή ενός οινοποιείου στην ορεινή Αχαΐα. Ονειρευόμαστε με το συνεταίρο μου, Σωτήρη Παρθένη, να δημιουργήσουμε ένα χώρο όπου, με αιχμή το κρασί, παράλληλα θα φιλοξενούνται συναυλίες, παραστάσεις, εκθέσεις, κοινωνικές εκδηλώσεις. Σε κάθε βήμα της κατασκευής είχαμε το κράτος εχθρό μας για να «τσιμπήσουν» οι άνθρωποι τη μιζούλα τους.

Αν ζω σε είκοσι χρόνια, θα ‘θελα να είμαι στο βουνό, στο οινοποιείο, με μια αγαπημένη οικογένεια, την αδερφή μου, τους φίλους μου, να μπορούμε να παράγουμε κρασί αλλά και πολιτισμό ζωής, κόντρα στην ξεφτίλα, την ανεντιμότητα, την ανηθικότητα και την αναξιοπρέπεια που θέλουν διακαώς να μας επιβάλλουν.

Ποια είναι τα άμεσα σχέδιά σας μετά τη Θεσσαλονίκη;

Μια μικρή περιοδεία με την «Ιρμα Βεπ» και μια μικρή περιοδεία με το «Ολόκληρος ο Σέξπιρ σε μια ώρα». Επειτα θα αρχίσω σιγά σιγά να δουλεύω μια παράσταση με πολιτικό χαρακτήρα.

«Η κατάρα της Ιρμα Βεπ» παρουσιάζεται στο θέατρο «Εγνατία» (Πατρ. Ιωακείμ 1, πλ. Αγ. Σοφίας, τηλ. 2310/ 225.172) Πέμπτη – Σάββατο, 21.15, Τετάρτη και Κυριακή, 20.00.