Έργο γραμμένο περί τα 1607-1608, κατά το ήμισυ από τον ελισαβετιανό βάρδο, όπως συμφωνούν οι περισσότεροι μελετητές, Ο Περικλής, ο πρίγκιπας της Τύρου έλκει την καταγωγή του από την ελληνιστική μυθιστορία του Απολλώνιου της Τύρου, έτσι όπως μεταπλάστηκε σε μεσαιωνικά αγγλικά ποιήματα.
Στην εκδοχή του Σαίξπηρ, ο Περικλής, πρίγκιπας της Τύρου, έπειτα από περιπλανήσεις και ναυάγια σε στεριά και θάλασσα, παντρεύεται στο βασίλειο της Πεντάπολης τη Θαΐσα. Καρπός του γάμου τους μια κόρη, η Μαρίνα, τοκετός που θα έχει ως συνέπεια τον θάνατο της μητέρας. Η κοπέλα μεγαλώνει μακριά από τον πατέρα της και καταλήγει, με τη βία, σε έναν πορνείο στη Μυτιλήνη. Η έμφυτη αθωότητά της θα την προστατεύσει, μέχρις ότου πατέρας και κόρη ξανασυναντηθούν. Η μοίρα θα τους φέρει τελικά κοντά στη Θαΐσα, που από θαύμα έχει σωθεί και υπηρετεί στον ναό της Αρτέμιδος στην Έφεσο. Έτσι, η οικογένεια του Περικλή, όπως και το κράτος του, ξαναγεννιούνται από τις στάχτες.
Ίσως αυτό το τελευταίο σημείο, μαζί με την επιδίωξη να παρουσιαστεί μια τρίτη, εξωτερική ματιά, πάνω στην Ελλάδα και τον πολιτισμό της, που αποτελεί έναν εκ των προγραμματικών στόχων του εφετινού ρεπερτορίου του Εθνικού Θεάτρου, να οδήγησαν τον Γιάννη Χουβαρδά στο έργο αυτό του Σαίξπηρ, που δεν παρασταίνεται συχνά στις ελληνικές σκηνές (είναι χαρακτηριστικό ότι στο Εθνικό Θέατρο ανεβαίνει για πρώτη φορά). Έτσι, στην Κεντρική Σκηνή της οδού Αγ. Κωνσταντίνου, το κλασικό αυτό κείμενο με το (ευρύτερα) ελληνικό θέμα παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία του καλλιτεχνικού διευθυντή του οργανισμού, ως μία συλλογική δραματική αφήγηση, με συνεχείς μεταμορφώσεις και εναλλαγές, που εκτυλίσσονται σε μία γυμνή σκηνή.
Η μετάφραση του έργου είναι του Διονύση Καψάλη και τους ρόλους ερμηνεύουν οι: Κώστας Βασαρδάνης, Γιάννης Βογιατζής, Γιώργος Γλάστρας, Στεφανία Γουλιώτη, Γιώργος Κοτανίδης, Χρήστος Λούλης, Μανώλης Μαυροματάκης, Βασίλης Παπαγεωργίου, Δημήτρης Πιατάς, Μαρία Σκουλά, Λυδία Φωτοπούλου και Μηνάς Χατζησάββας.
No comments:
Post a Comment