«Εζησα τα χρυσά λεφτά της τηλεόρασης»

• Ο Θανάσης Ευθυμιάδης παίζει από χθες στον «Κόκκινο βράχο» του Γρηγορίου Ξενόπουλου, στη Νέα Σκηνή του Εθνικού 
• Της Ολγας Σελλα, Η Καθημερινή, 15/10/2011

Τον γνωρίσαμε από τους τηλεοπτικούς του ρόλους τον ηθοποιό Θανάση Ευθυμιάδη, αλλά δεν είναι καθόλου μικρή και η θεατρική του παρουσία. Και στο Εθνικό και στο ελεύθερο θέατρο. Από το θέατρο ξεκίνησε, του Λευτέρη Βογιατζή πρώτα και μετά στο «Αμόρε». Τελείωσε τη Σχολή Βεάκη με δασκάλους την Κονιόρδου, τον Τσακίρογλου, κ.ά. «Ολοι στην Ελλάδα, θέατρο σπουδάσαμε. Δεν υπάρχουν σχολές κάμερας. Εμπειρικά μάθαμε την κάμερα και την τηλεόραση». Λίγες μέρες πριν από την πρεμιέρα του έργου του Ξενόπουλου «Κόκκινος Βράχος» στη Νέα Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, συναντηθήκαμε με τον Θανάση Ευθυμιάδη ακριβώς απέναντι από το Νέο Μουσείο Ακροπόλεως. Είναι ένα από τα αγαπημένα του μέρη στην Αθήνα και το επισκέπτεται πολύ συχνά. Ο Θανάσης Ευθυμιάδης μιλάει για τη συμμετοχή του σ’ αυτή την παράσταση, όσο μιλάει και για την οικογένειά του - τη γυναίκα του και τις δύο κόρες του. Είναι άμεσος, ειλικρινής, φαίνεται ένας άνθρωπος που γνωρίζει τι γίνεται γύρω του και έχει απόλυτη επίγνωση των επιλογών του.

Ο «Κόκκινος Βράχος» ξεκίνησε χθες τις παραστάσεις του και είναι ένα θεατρικό που παίζεται πολύ σπάνια. «Η Κυβέλη το είχε διασκευάσει με τον τίτλο “Φωτεινή Σάντρη”. Η Ρούλα Πατεράκη στηρίχθηκε στο μυθιστόρημα, στο θεατρικό και σε μία βιογραφία του Ξενόπουλου, έκανε ένα νέο έργο. Πέρα από την ερωτική ιστορία, μέσα στο έργο περνούν πληροφορίες τόσο για τη λογοτεχνία και τους ανθρώπους του πνεύματος όσο και για την εποχή. Και κυρίως για το πάθος το ερωτικό, τη σωματικότητα του έρωτα, κάτι που ίσως φανεί πολύ μακρινό στη νέα γενιά που επικοινωνεί κυρίως διαδικτυακά». Δηλώνει «πληκτροφοβικός» κι ότι δεν έχει μπει ποτέ στο facebook. «Θα τα μάθω μαζί με τις κόρες μου, σιγά σιγά...» λέει.

Συμβόλαιο, με 1.300 τον μήνα

Στράφηκε στην τηλεόραση γιατί «ήμουνα αυτοσυντήρητος. Η τηλεόραση μου προσέφερε την οικονομική πολυτέλεια. Ποτέ δεν εγκατέλειψα το θέατρο, αλλά η οικονομική άνεση που μου προσέφερε η τηλεόραση, μου επέτρεψε να κάνω πολύ προσεκτικές επιλογές στο θέατρο. Πάντα κρατούσα την επαφή και οι άνθρωποι του ποιοτικού θεάτρου ποτέ δεν με ξέχασαν. Αλλά η τηλεόραση μου έδινε την πολυτέλεια να δουλεύω χρονιά παρά χρονιά, να μη μ’ ενδιαφέρουν τα χρήματα αλλά οι ρόλοι και οι συνεργασίες. Πέρυσι, για να καταλάβετε, υπογράψαμε με το Φεστιβάλ Αθηνών ένα τρίμηνο συμβόλαιο με 1.300 ευρώ τον μήνα. Πώς να ζήσεις οικογένεια έτσι; Τώρα βέβαια τελείωσε η τηλεόραση. Εζησα τα χρυσά χρόνια και τα χρυσά λεφτά. Ηταν συνειδητή η διαδρομή μου στην τηλεόραση. Ομως, δεν μπορούσα να ασπαστώ έναν μοναστηριακό τρόπο ζωής. Ηθελα πάντα να κάνω οικογένεια, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα ξοδέψω όλη τη ζωή μου ως υπηρέτης της τέχνης, όσο κι αν γνώρισα σπουδαίους ανθρώπους και πραγματικά δοσμένους στην τέχνη. Υπήρχαν περίοδοι που ήμουνα το πρωί στη Μενεγάκη και το βράδυ έπαιζα Σαίξπηρ. Μου λέγανε πώς μπορείς να τα κάνεις και τα δύο; Αλλά, η ζωή είναι μόνο σοβαρή;».
Το καλοκαίρι είδε στην Επίδαυρο μόνο την παράσταση με τον Κέβιν Σπέισι. Τι αισθάνθηκε ως ηθοποιός; «Το απόλυτο δόσιμο ζωής σ’ αυτό που κάνει. Το πάθος τους γι’ αυτό που κάνουν είναι ολοκληρωτικό. Δεν γίνεται αλλιώς να βγει αυτό το αποτέλεσμα που έκανε αυτός ο άνθρωπος. Δηλαδή, δεν μπορείς να πεις ότι μετά από αυτή την παράσταση γυρίζω και παίζω με τα παιδιά μου κι ακούω τα προβλήματα της γυναίκας μου. Είναι άλλη επιλογή ζωής».