Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΛΕΦΤΟΓΙΑΝΝΗ, Ελευθεροτυπία, 31/5/2008
Δυο φαντάσματα θα αιωρούνται πάνω απ' τη σκηνή Δ της «Πειραιώς 260» στον σεξπιρικό «Αμλετ» του Wooster Group, που θα παρουσιαστεί από τις 13 ώς τις 16 Ιουνίου, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών: του Ρίτσαρντ Μπάρτον και του Τζον Γκίλγουντ.
 Πώς να είναι άραγε να κυνηγάς από σκηνής την κινηματογραφική «σκιά» σου; Οι ηθοποιοί του Wooster Group και στην Αθήνα θα αποδείξουν με τον «Αμλετ» τους ότι τα αδύνατα μπορεί να γίνουν... δυνατά |
Οποιος παρακολούθησε πριν από δύο χρόνια, ξανά στο Φεστιβάλ Αθηνών, τη «Φαίδρα» του νεοϋορκέζικου θιάσου γνωρίζει την εμμονή του με τις νέες τεχνολογίες και τα βίντεο, τα οποία χρησιμοποιεί χωρίς ενοχή ανελλιπώς εδώ και τρεις δεκαετίες. Και στον «Αμλετ» ο θεατής, χάρη στην τεχνολογία, παρακολουθεί σχεδόν συγχρονισμένους δύο Δανούς πρίγκιπες που θέτουν το διαχρονικό «Το be or not to be, that is the question»: τον μαγνητοσκοπημένο Ρίτσαρντ Μπάρτον (από παράσταση του '64) και τον σάρκινο Σκοτ Σέφερντ. Ενώ η Κέιτ Βολκ υποδύεται συγχρόνως και τη Γερτρούδη και την Οφηλία. Δεν είναι οι μοναδικές εκπλήξεις που μας επιφυλάσσει η σκηνοθέτις και ιδρύτρια του Wooster Group, Ελίζαμπεθ Λε Κοντ.«Μ' ενδιέφερε ο Αμλετ των Βρετανών»Ο «Αμλετ» είναι ένα από τα πλέον παρουσιασμένα έργα στην ιστορία του παγκόσμιου θεάτρου. Τι πιστεύετε, κυρία Λε Κοντ, ότι έρχεται να προσθέσει στην πλούσια παραστασιολογία του η εκδοχή του Wooster;«Δεν έχουμε την πρόθεση να προσθέσουμε κάτι. Επειδή, όμως, είναι σπουδαίο κείμενο, παραμένει "ανοιχτό" σε νέους τρόπους, ακόμη και στην εφαρμογή νέων τεχνολογιών. Κι εμείς θέλαμε να δούμε το έργο μέσα από τις νέες τεχνολογίες, τα κομπιούτερ και όλα όσα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του μοντέρνου κόσμου μας. Γιατί το θέατρο, από την πρώτη κιόλας στιγμή που ο Σέξπιρ ανέβαζε τα έργα του στο φως της μέρας, είναι και τεχνολογία εκτός από υποκριτική».Εχει γραφτεί ότι η παράστασή σας «είναι μέρος ενός νοσταλγικού ταξιδιού». Δηλαδή;
 Για την «ψυχή» του Wooster Group, Ελίζαμπεθ Λε Κοντ, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: «Θέατρο = τεχνολογία |
«Με ενδιέφεραν όλες οι παραστάσεις του συγκεκριμένου έργου. Η διαδικασία ήταν σαν να έψαχνα να ανακαλύψω μια άλλη γλώσσα, τη βρετανική, που είναι διαφορετική από τη γλώσσα των Αμερικανών. Με ενδιέφερε κατ' αρχάς η γλώσσα. Αρχισα λοιπόν να βλέπω όλες τις ταινίες που έχουν γυριστεί πάνω στον σεξπιρικό "Αμλετ" απ' τη δεκαετία του '20».Για να ανακαλύψετε κάτι σε σχέση με το έργο, για να εντρυφήσετε στη βρετανική σεξπιρική σχολή; Για ποιο λόγο; «Για να καταγράψω σκηνικά την ιστορία του έργου και να ανακαλύψω τι σήμαινε ο "Αμλετ" στο κοινό πριν από την επέλαση της τεχνολογίας».
Αρχαιολογικό απομεινάρι
Γιατί επιλέξατε όμως την ταινία με τον Μπάρτον, ενώ υπήρχαν και σημαντικότεροι «Αμλετ», του Ολίβιε, για παράδειγμα, ή του Γκίλγουντ; «Γιατί μας ενδιέφερε η συνάντηση της κινηματογραφικής λαϊκής κουλτούρας των σταρ με την παλιά βρετανική θεατρική παράδοση. Ο Μπάρτον ήταν ήδη μια διασημότητα χάρη στην "Κλεοπάτρα", ενώ ο σερ Γκίλγουντ, ο σκηνοθέτης του στον "Αμλετ", κουβαλούσε ιδανικά τη μακραίωνη σεξπιρική θεατρική παράδοση. Το συγκεκριμένο φιλμ, που είναι μαγνητοσκόπηση της παράστασης του 1964 στο Μπρόντγουεϊ, συνδέεται και με τη δική μας ανάγκη να συνυπάρξουν επί σκηνής η δημοφιλής τέχνη του κινηματογράφου με τη βρετανική παράδοση στον Σέξπιρ». Ενα διασκεδαστικό «παιχνίδι» τεχνολογίας και υποκριτικής ήταν και η «Φαίδρα» του Wooster Group που είδαμε πριν 2 χρόνια |
Πώς ακριβώς αντιμετωπίσατε το υλικό της ταινίας στη δουλειά σας;«Προσποιηθήκαμε ότι βρήκαμε ένα... αρχαιολογικό απομεινάρι».Τελικά, η σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ του κινηματογραφικού «Αμλετ», τον οποίο βλέπει ο θεατής σε προβολή, και του ζωντανού, ο οποίος βρίσκεται στη σκηνή, ποια είναι;«Οι ηθοποιοί του Wooster μιμούνται τις εκφράσεις και τις κινήσεις των ηθοποιών του φιλμ. Η σχέση τους, ωστόσο, είναι πολύ πιο σύνθετη και συναρπαστική. Η παράσταση αντιμετωπίζει το φιλμ σαν ένα μιούζικαλ. Εκλαμβάνουμε τη βρετανική προφορά σαν μια παρτιτούρα που πρέπει να ερμηνευθεί απ' τους ηθοποιούς μας, επίσης μουσικά»... [συνεχίζεται]
No comments:
Post a Comment