ΒΑΖΕΙ ΛΟΥΚΕΤΟ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΜΟΡΕ...

Μια επιστολή επιβεβαίωσε χθες τις φήμες και ύστερα από δεκαεπτά χρόνια επιτυχημένης λειτουργίας κλείνει στις 31 Μαΐου. Ένας σημαντικός θεατρικός πυρήνας αφήνει πίσω του μια αξιόλογη κληρονομιά και ένα ερωτηματικό. [ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΜΥΡΤΩ ΛΟΒΕΡΔΟΥ, Το Βήμα, 1/2/2008]. «Στις 31 Μαΐου 2008 το Θέατρο του Νότου ολοκληρώνει τον κύκλο της λειτουργίας του, μετά από δεκαεπτά χρόνια,στο Θέατρο Αμόρε. Αυτή είναι η είδηση». Ετσι αρχίζει η (ολοσέλιδη) επιστολή που ανακοινώνει το κλείσιμο ενός θεάτρου που αποτέλεσε έναν από τους σημαντικότερους δημιουργικούς και καλλιτεχνικούς πυρήνες, στο τέλος του 20ού αιώνα, στη χώρα μας. Η επιστολή, με την υπογραφή και τις ευχαριστίες του Θεάτρου του Νότου, ήρθε να επιβεβαιώσει τις φήμες που εδώ και έναν χρόνο κυκλοφορούσαν και, προφανώς, συνέδεαν το μέλλον του εν λόγω θεάτρου με τη μετακόμιση του ιδρυτή του Γιάννη Χουβαρδά στην καλλιτεχνική διεύθυνση του Εθνικού... [περισσότερα...]

ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΟΥΒΑΡΔΑΣ: Η σεζόν συνεχίζεται ως το τέλος της άνοιξης και εγώ δεν αισθάνομαι αυτή τη στιγμή κάτι διαφορετικό. Ισως νιώσω κάτι άλλο την 1η Ιουνίου... Το Θέατρο του Νότου δεν θα πάψει να υπάρχει. Απλώς αναστέλλει τη λειτουργία του στη συγκεκριμένη στέγη και προς το παρόν. Δεν κηδεύεται σήμερα. Σήμερα κλείνει ένας κύκλος για να ανοίξει κάποιος άλλος. Και θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι το Αμόρε δεν κλείνει επειδή πήγα στο Εθνικό. Αλλωστε διατηρήθηκε έναν ακόμα χρόνο ανοικτό, γιατί θέλαμε να καταλάβουμε πώς ακριβώς μπορεί να λειτουργήσει. Οικονομικά όμως δεν υπάρχει... φως στο τούνελ. Θα χρειαζόταν ένας μαικήνας για να το αναλάβει, κάποιος που θα ήταν διατεθειμένος να ξοδέψει την περιουσία του!

ΘΩΜΑΣ ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν μπορώ να αναλάβω το οικονομικό βάρος της ιστορίας που λέγεται Θέατρο του Νότου. Ο τρόπος με τον οποίο είναι διαμορφωμένα τα πράγματα δεν μας επιτρέπει να λειτουργήσουμε σωστά χωρίς την επιχορήγηση, ακόμα και αν η σεζόν, όπως η τρέχουσα, έχει μια εμπορική επιτυχία (σ.σ. με τις «Μεταμορφώσεις» του Οβίδιου). Η υποστήριξη που παρείχε ο ίδιος ο Γιάννης Χουβαρδάς ήταν καθοριστική και εγώ δεν θα μπορούσα να αρχίσω να κυνηγώ χορηγούς για να συνεχίσουμε- ακόμη και αν το ενοίκιο έμενε στο ίδιο επίπεδο. Επρεπε να αναλάβω χρέη οικονομικού διευθυντή... Εχω μια αίσθηση κενού αλλά και αισιοδοξίας. Για μένα το σημαντικότερο είναι κάποιες συναντήσεις ανθρώπων. Είμαστε μια ομάδα ανθρώπων που θα φροντίσει να υπάρξει ξανά στο μέλλον. Ας μην ξεχνάμε ότι όταν φεύγεις από το σπίτι σου δεν διαλύεται και η οικογένεια!..

ΑΥΛΑΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ «ΑΜΟΡΕ» ΤΟΝ ΜΑΙΟ: Οικονομικά προβλήματα οδήγησαν στην απόφαση διακοπής της δεκαεπτάχρονης λειτουργίας του. [Της Γιώτας Συκκά, Η Καθημερινή, 1/2/2008]. Το πρώτο θύμα της ατολμίας και της αδυναμίας του υπουργείου Πολιτισμού να λύσει το χρόνιο πρόβλημα των επιχορηγήσεων του ελεύθερου θεάτρου, είναι το Αμόρε. Ο οργανισμός που άλλαξε το μεταπολιτευτικό θέατρο στη χώρα μας, που έφερε νέο αέρα και τόλμη στις επιλογές, ένα ρεπερτόριο που πάντρεψε το κλασικό με το σύγχρονο και κυρίως έδωσε βήμα στους νέους, κλείνει τον κύκλο του στη θεατρική Αθήνα. Στις 31 Μαΐου ολοκληρώνονται οι παραστάσεις της τρέχουσας περιόδου, και συνάμα διακόπτεται η λειτουργία του θεάτρου ύστερα από 17 χρόνια λειτουργίας, σε μια από τις καλύτερες στιγμές των τελευταίων χρόνων. Με επιτυχίες (λίστα αναμονής έχουν οι «Μεταμορφώσεις») ενώ οι παραστάσεις φέτος ξεχωρίζουν. [περισσότερα στην Καθημερινή].

ΑΥΛΑΙΑ ΓΙΑ ΤΟ «ΑΜΟΡΕ». [Αντιγόνη Καράλη, Έθνος, 1/2/2008]. Ύστερα από 17 χρόνια, 110 παραστάσεις και 500.000 θεατές, η σκηνή που ανανέωσε το ελληνικό θέατρο και άλλαξε τα δεδομένα του, κλείνει. Το «Αμόρε» κλείνει. Είναι σαν να βρισκόμαστε μπροστά σε ένα «τέλος εποχής». Η αυλαία πέφτει οριστικά στις 31 Μαΐου 2008. Τότε το «Θέατρο του Νότου» ολοκληρώνει τον κύκλο της λειτουργίας του έπειτα από δεκαεπτά χρόνια, 110 παραστάσεις και 500.000 θεατές που χειροκρότησαν τις επιλογές του. Αυτή είναι η «είδηση». Μια «είδηση» όχι ευχάριστη, αφού μιλάμε για τη σκηνή που ανανέωσε το ελληνικό θέατρο, που άλλαξε τα δεδομένα του, που άνοιξε ορίζοντες, που μας σύστησε ηθοποιούς (και σκηνοθέτες), οι οποίοι τώρα αποτελούν την «αφρόκρεμα» του χώρου, που κατάφερε να εξερευνήσει νέες τάσεις, να καθιερώσει το εναλλασσόμενο ρεπερτόριο, να μας ξενυχτήσει... θεατρικά, αφού πρώτο αυτό καθιέρωσε τις μεταμεσονύχτιες παραστάσεις. Το «Θέατρο του Νότου», υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Γιάννη Χουβαρδά (και από το 2000 και του Θωμά Μοσχόπουλου), ανέβαζε κατά μέσο όρο οκτώ παραγωγές τον χρόνο, οι οποίες κάλυπταν ένα ευρύτατο φάσμα κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου… [περισσότερα...]

CIAO AMORE: ΤΕΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ «ΑΜΟΡΕ». [της Τίνας Μανδηλαρά, Πρώτο Θέμα on-line, 1/2/2008]. Δυστυχώς οι φήμες που κυκλοφορούσαν από καιρό επιβεβαιώθηκαν με τον χειρότερο τρόπο. Το θέατρο που έφερε μοντέρνο αέρα στα ελληνικά δεδομένα και προσέφερε μερικές από τις πιο αγαπημένες παραγωγές στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου ρίχνει, οριστικά, αυλαία στις 31 Μαΐου. Οι φόβοι που υπήρχαν ότι το θέατρο «Αμόρε» θα περνούσε περίοδο κρίσης μετά την αποχώρηση του Γιάννη Χουβαρδά κατέληξαν να αποτελούν μια σκληρή πραγματικότητα, με αποτέλεσμα το «Αμόρε» να ολοκληρώνει τη λειτουργία του, ύστερα από 17 πραγματικά επιτυχημένα χρόνια…

1991-2008: ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ... Το δημιούργημα του Γ. Χουβαρδά, γνωστότερο ως «Αμόρε» από τη στέγη του στο Πολύγωνο, θα σταματήσει τη λειτουργία του στις 31 Μαΐου. Επί 17 χρόνια άλλαξε την εικόνα του θεάτρου. [Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΛΕΦΤΟΓΙΑΝΝΗ, Ελευθεροτυπία, 1/2/2008]. Ειρωνεία. Χθες, ημέρα της ταφής του μακαριστού Χριστόδουλου, με το ελληνικό Δημόσιο παράλυτο λόγω «εθνικού πένθους», ανακοινώθηκε κι ο «θάνατος» ενός θεάτρου που έφερε επανάσταση στα εγχώρια θεατρικά ειωθότα, γράφοντας Ιστορία με μεγάλα γράμματα. Στις 31 Μαΐου, το Θέατρο του Νότου - «Αμόρε», ο πλέον ρηξικέλευθος και ο μακροβιότερος επιχορηγούμενος θεατρικός οργανισμός στη νεότερη Ιστορία του ελληνικού θεάτρου, δημιούργημα του Γιάννη Χουβαρδά, θα αποτελεί ύστερα από 17 ολόκληρα χρόνια παρελθόν. [περισσότερα…]

ΕΠΙΣΗΣ: Τι καινούργιο μας έφερε, Παραστάσεις - σταθμοί, Το «ΑΜΟΡΕ» ποτέ δεν πεθαίνει.